Positie 34°56.8N 57°33.6W (16.00 uur UTC)
Het wordt een squally day; in de ochtend varen we op 35°.28 NB en zien het Low ten noorden van ons voorbij trekken met dikke donkere luchten. Wij zijn druk met ontwijken van de squalls (solitaire wolkenpartijen met heftige regen en mogelijk flinke wind). We krijgen uitschieters van 25-30 kn., het is steeds anticiperen v.w.b. koers, zeilvoering en een verkleedpartij van zeilpak aan en dan weer uit. De regen valt uiteindelijk wel mee. Maar we schieten zo weinig op; we varen een zig zag koers. Buiten de squalls valt de wind compleet weg tot N 6 kn. We besluiten verder naar de 35°NB af te zakken om daar, als het rustiger is, voor de wind de parasailor te kunnen hijsen. Het wordt motoren dus, met de fok uit. Het grootzeil is opgedoekt; slaat hier alleen maar kapot door de swell. Er is amper wind en de oceaan is quite choppy zoals de Engelsen zeggen, noem het maar een bokkig paard. Na het uitluisteren van Herb zitten we op 35°.01NB en verleggen we onze koers naar het oosten. In ieder geval weer een rechtstreekse koers naar ons doel. We zijn diep gezakt, 5 graden, 300 mijl. Om 21.00 uur zetten we weer zeil en sukkelen we met een slakkengangetje naar het oosten. Om 3.00 uur vanmorgen starten we de motor maar weer; de wind is helemaal weg en swell die doorstaat maakt dat horen en zien je vergaat. Flinke klappen van het grootzeil en de mast, de hele tuigage vibreert. In bed lig je niet rustig en op wacht ben je aan het luisteren of er niets stuk gaat. De arme Minor krijgt goed op haar donder en het is een ware slijtageslag. Om 9.00 uur wordt ik gewekt met de mededeling; tijd voor de parasailor! Heerlijk, de wind waait WNW 8-10 en is stabiel, dus we durven het aan. Dit maakt dat we veel minder last hebben van de swell, je voelt hem nog wel, maar het klappen houdt op en er ontstaat gang. We gaan 4 kn. door het water. Dagafstand in 24 uur is 90 mijl. Afstand naar de Azoren (Flores) nog 1295 mijl. Met de route die we nu nemen is het nog 1320 mijl te gaan.
