Na het afscheid van mijn jongste en liefste broer (van de 5 😊) Clemens gaan we snel weer terug naar de boot en gooien de lijnen van de Minor direct los. Zaterdag is er een klein weergaatje om naar Oostende te zeilen. Het is mooi warm zonnig weer; dus BBQ-time voor anker in de Betonhaven. Daags erop kruisen we de noordenwind 8-10 kn. met de nieuwe Furlstrom (vgl. Code Zero) af naar Oostende. Dit zeil mag blijven;
het doet haar werk goed! Bijzonder om op AIS de Poesterd uit NL. te zien vertrekken; we hebben jaren me haar opgezeild en is nu van eigenaar gewisseld ☹
Roompot -> Oostende: Furlstrom
Roompot -> Oostende: Furlstrom
In Oostende genieten we zoals vanouds van lekker eten en drinken; de ‘visjes’ in de RYCB smaken weer top! Het is geen straf om de ‘verwaaidag’ met harde wind en regen hier door te brengen. Daarna is er een perfect weather window om los te gooien en in één stap door te varen naar Cherbourg. De 2e dag wordt ik om 6.00 uur door mijn schipper uit bed gehaald om de Parasailor te zetten. Deze blijft staan tot 21.00 uur: een waar cadeautje. De N/NO/O-wind 3-4 Bf. maakt het wel nog fris; dus zeilpakken, handschoenen aan en mutsen op 😊
Oostende RNSY/ Royal North Sea Yacht Club
Oostende – Cherbourg: Parasailor
Oostende – Cherbourg: Parasailor
Cherbourg kennen we sinds 1997 en, an sich niks mis mee, nu na 6 dagen harde ZW wind zijn we het wel beu en blij om te vertrekken naar Guernsey. The Race of Alderney laat zich wel kennen aan de wind met 20 kn. ZO-wind en stroom mee. De welbekende diepe kuilen geven golven over het dek, maar de stroom zet ons mooi in ‘The Little Russel’
In Guernsey, beautiful & lovely as always, verblijven we in het lock voor 2 nachtjes; de dag erop is de wind iets gunstiger/ meer westelijker. Het wordt Treguier wat we aanlopen. Ondanks een ‘pilletje’ wordt ik hier katterig, zoals zo vaak is het hier één grote klotsenbak. Ik vermoed een vorm van interferentie hier op het einde van de ‘inlet/ baai’ ☹ Treguier: altijd mooi de aanloop over de rivier, het Bretonse stadje zelf. We doen er de was en halen vers boodschappen. En door naar Roscoff, aan de wind WNW 10-15 kn. In 7 uur en 4 slagen verder zijn we weer een stapje, 40 mijl, westelijker. Zonnig maar fris en op het land echt ‘Bretons weer’ wat wij noemen: weggaan met een trui en te warm gekleed zijn of weggaan zonder een jas en een bui op je nek krijgen. De kustlijn is hier zo mooi met de afgesleten rotsformaties door het getijdeverschil: La Côte Granite Rose’ Dan met weinig wind en hoog water onder Ile de Batz door naar L’Aber Wrac’h; we zetten de Furlstrom en een hele vloot zeilt met ons mee. De Poolster schiet een mooi plaatje van ons 😊
In L’Aber Wrac’h genieten we van een heerlijk diner bij Le Vioben, voor herhaling vatbaar!
Guernsey
Treguier
Treguier
Treguier
Roscoff
Roscoff
Roscoff
Roscoff -> L’ Aber Wrac’h
Roscoff -> L’ Aber Wrac’h
L’ Aber Wrac’h
Het weer wordt warmer en een stabiele noordenwind wordt voorspelt. Een uitgelezen mogelijkheid om het eiland Ouessant, ten westen van Brest, aan te doen. Het is pas de 2e keer dat het ons lukt. Zo ook in 2010 met ons ‘Groot Rondje Atlantic’. De baai van Lampaul ligt open voor de heersende ZW-winden. Op onze tocht ernaar toe worden we vergezelt van treintjes Jan van Genten, puffins en dolfijnen. We lopen het eiland aan via de noord en krijgen, kortstondig zo’n 20 min. te maken met heuse overfalls: één poel van stroming en golven. In de baai van Lampaul pikken we nog net de laatste vrije mooring op en huren fietsen om het eiland van vuurtoren (Phare du Stiff aan de oostzijde) naar vuurtoren (Phare du Creac’h westzijde) te verkennen. Helaas vliegt mijn lief over de kop bij een rem-actie met naast schaafwonden ook gekneusde ribben en linkerarm als gevolg. Gelukkig dat het hierbij blijft. Fijn om de Ewinch nu te hebben om het, laatste stukje, grootzeil te zetten. Dat lukt me op eigen kracht niet volledig meer. Van hieruit vervolgen we onze tocht naar Camaret sur mer. De zomer doet ook hier haar intrede en het wordt warm; we vouwen de bimini uit. We treffen de Luna Verde en onder lekker eten praten we bij over onze beide plannen om te overwinteren in Lanzarote.
Ouessant
Quessant: Baie de Lampaul
Quessant: Phare du Stiff
Quessant: Ile de Keller
Quessant: Phare du Creac’h
Quessant: Lampaul
Quessant: Lampaul
Quessant: Lampaul
Camaret sur mer: Luna Verde & Minor
Camaret sur mer
Zondag is het een goed weerbericht om de Golf van Biskaje over te steken dus we gaan ervoor! Helaas laat de wind het, soms, afweten en moet de motor af en toe bij ☹ Maar…. we hebben geleerd dat diesel goedkoper is als een nieuw zeil en van al dat geklapper en herrie zowel binnen (bij het proberen te slapen) als buiten (wat krijgt onze Minor te verduren en.. wat gaat er als 1e kapot; dat gaat je door merg en been) wordt je horendol. Als compensatie krijgen we op dag 1 een heuse dolfijnenshow (6 stuks en elk zeker 2 m. lang) welke optreden van 18.00 tot 2.00 uur En.. oooh zoo spannend, maar ook oooh zo mooi op dag 3 een walvis ontmoeting. Zie onze foto’s en videofilmpjes op ‘Polarsteps’ Na determinatie in onze boeken denken we dat het North Atlantic Right Whale is, maar evengoed zou het een Minke Whale kunnen zijn 😊 Boeie… het was gewoon: SUPER VET en KEI SPANNEND!!! Onze oversteek van de Golf van Biskaje, 340 mijl, hebben we uiteindelijk in 63,5 uur gefixed: 5,35 kn. gemiddeld. Zeker niet slecht en ook heerlijke stukken gezeild met afwisselend de Furlstrom, Parasailor en High aspect op 😊
We arriveren om 3.00 uur in A Coruna en knopen de Minor vast aan de wachtsteiger van Marina Real, dichtbij de stad. Lekker slapen gaan en morgenvroeg zien we wel verder.
Golf van Biskaje – dag 1
Golf van Biskaje – dag 1 : dofijnenshow
Golf van Biskaje – dag 1
Golf van Biskaje – dag 3: Whale encounter
Golf van Biskaje – dag 3: Whale encounter
Golf van Biskaje – dag 3: Whale encounter
Golf van Biskaje – dag 3: Whale encounter
Golf van Biskaje – dag 3
