syMinor

Om 8.00 uur halen we anker op en zetten koers naar de Exuma’s. Dit is een smal en langgerekt (ruim 100 mijl) eilandengebied. George Town is de hoofdstad en daar kunnen we inklaren voor de Bahamas. Het is zo’n kleine 40 mijl naar het zuidwesten en de wind komt uit ZW met 15-18 knopen. Het is dus hoog aan de wind opkruisen. De aanloop is er een met verschillende waypoints tussen de riffen door, zonder bakens, en net voor het donker om 18.00 uur laten we ons anker vallen in het ankergebied van “Elisabeth Harbor”. Er liggen genoeg masten hier. Morgen gaan we verder op onderzoek uit.… Read the rest

De Tropical Cancer ligt op 23.30° N, dus sinds gisteren zijn we formeel uit de tropen. Dat vertaalt zich ook meteen in de bewolking; schapenwolken maken plaats voor sluierbewolking en de passaatwinden zijn hier niet meer standaard. We kunnen ook weer westenwinden krijgen en voor hier de beruchte “Northerns” (met name in de Golfstroom later). Ook moeten we hier de getijde en de stroming weer in de gaten houden in tegenstelling tot in de Carieb. We zijn gisteren 40 mijl naar het noorden gemotorzeild (minder als 10 kn wind uit het ZO) en hebben ons anker uitgegooid bij Conception Island in cristal clear water. Het is een onbewoond eiland en we lassen vandaag een rustdag in; de schipper is nog steeds niet echt fit. Een staartje van ons Cubaverhaal? Kennelijk vat je tussen de mensen sneller een verkoudheid op. We gaan het eiland verkennen en met de dinghy naar een kreek waar kleine haaien :-)en green turtles te spotten zouden zijn. We durven echter het rif niet te passeren met laag water en zachte dinghybodem 🙁 We storten ons maar op strandjutten en zwemmen bij de boot… Read the rest

Na 26 uur en 165 mijl verder, hebben we ons anker laten vallen in mooi helder lichtblauw water. We liggen nu rustig achter ons anker te deinen voor Clarence Town, een klein stadje op Long Island van de Bahamas. We zijn een beetje brak, zoals altijd, na 1 nacht doorzeilen. We zeilen liever meerdere nachten door zodat je beter in je ritme komt en dus ook echt goed slaapt in je 3 uurtjes, vrij van wacht. De eerste uurtjes was het motoren en vingen we nog een Mahi Mahi van 85 cm. Daarna kon de motor uit en zeilden we met een ZO 10 -15 kopen aan de wind de nacht in. Het was volle maan en erg helder; je kon er bijna een boek bij lezen. We maken kennis met Inge en Rocky van de “Island Girl”, drinken een glaasje, genieten van de verse mahi mahi en gaan lekker slapen.… Read the rest

We hebben onze was weer gedaan, dit keer alles met de hand, ook het beddengoed en de handdoeken en zijn er klaar voor. We vertrekken morgen naar de Bahamas: ofwel “Ragged Island” zo’n 65 mijl naar het noordoosten ofwel “Long Island” Clarence Town, zo’n 165 mijl naar het noordoosten, een en ander afhankelijk van hoe snel het zal gaan. We willen wel in daglicht aankomen of ’s nachts in de diep water zone blijven. Op de valreep kunnen we nog een halve verse Mahi Mahi kopen van onze chartervisser-buurman voor 10 CUC = US$ (toch een 1,5 kg aan filets!! Jammie ,jammie!!) (De betalende opstappende gasten mogen hun evt. vangst niet houden) Een waar cadeautje voor ons en goede aanvulling op ons “spekjes” rantsoen de komende tijd 🙂 in de dure Bahamas. Als je het over cadeautjes hebt: In het begin heb je gene om iets weg te geven, maar als je de oprechte reacties ziet van de Cubaanse bevolking dan wordt je alleen maar blij om iets te kunnen geven en speel je graag voor Sinterklaas. Heb er onze kledingkast nog eens op doorgelopen en mooi mee uitgemest 🙂… Read the rest

We zijn weer terug aan boord, na 1800 km. gereden te hebben over het eiland. Via Camaguey naar Habanna en op de terugweg een stop gemaakt in Cienfuegos, Trinidad en Holguin. Overal geslapen in Casa Particulares en meestentijds ook daar gegeten. Je krijgt zo een aardig beeld van de bevolking zelf. Het was erg indrukwekkend en de moeite alleszins waard. We moeten alle indrukken nog verwerken en een uitgebreid verslag met foto’s zal nog volgen in het log van februari. Het is ongelooflijk wat je ziet en met geen pen te beschrijven (gisteravond nog een gillend varken in een zijspan van een motor zien vervoeren). De 1e ochtend werd ik al voor zevenen wakker door een kakofonie aan vreemde geluiden: volop hoef- en wagengekletter door de straat en een venter op de fiets welke steeds riep: “el pan… el pan caliente!!” (brood…, warm brood!!). Morgen gaan we de auto inleveren bij het resort vlakbij Playa Guardalavaca. We zijn vandaag na Holguin een aantal malen gestopt bij de fruittentjes langs de weg om verse groente en fruit in te slaan. Andere zaken hebben we niet gevonden of het wordt een hele ongeplukte kip :-)Mensen, mensen wat zijn we rijk en leven … Read the rest

We hebben vanaf morgen een auto gehuurd voor 7 dagen en gaan naar Havanna. We willen op de heen- en terugweg een stop maken in een lokaal dorp/ stadje en slapen in een “Casa Particulares” guesthouse, bij families zelf dus. En ook eten bij “Paladars”, bij mensen thuis. Dit mogen ze beiden doen als ze een vergunning hebben van de staat en ze moeten dan ook een x% weer afstaan als tax. De mensen verdienen hier, schrik niet, 12 tot 20 CUC per maand = 12-20 US$, ongeacht hun (evt. hoge) scholing. Ze zijn dus erg blij met gifts van whatever.… Read the rest

Het venijn zit in de staart en dat blijkt ook zo; de laatste 25 mijl krijgen we bakken zout water over en in de kuip. Ik krijg de volle laag in mijn nek ;-( We hebben gegijpt en zeilen nu halve wind met 30 knopen de baai in waar Marina de Vita moet liggen. Gelukkig is er een vuurtoren om de ingang te onderscheiden. Eenmaal binnen varen we in een oase van rust en natuurschoon de natuurlijke beschutte baai binnen. Ik ruim snel de wachtkooi op om de rugkussens terug te kunnen plaatsen en zo de foerage af te dekken. De Marina ziet er aller-lieflijkst uit met slechts een pontoon met een 5-tal visitors en wat vissersboten. We mogen nog niet aanleggen. We moeten eerst voor anker de dokter opwachten. Hij wordt in zijn witte jas gebracht in een dinghy door Alexi, de dockmaster. Na wat papierwerk worden we gezond verklaard en mogen we aanleggen. In de Marina stappen gelijk de 7 andere autoriteiten de kajuit binnen: De havenmeester (niet te verwarren met de Marina), de douane, de visa-man, de Agricultura, de Veterinaria en de hasjhond begeleid door 2 uniformen. Ik zwijn gruwelijk bij de inspectie van mijn voorraad. Mijn … Read the rest

De dag vordert gestaag en evenzo de mijlen. Er zijn geen bijzonderheden te vermelden en dat betekent dus dat het goed gaat. Het weer en de zeilvoering blijft gelijk. We lezen ons de dag door en gunnen ons ’s avonds bij de pasta met pesto een glaasje rosé. De zee bouwt zich meer op; we hebben 1 knoop stroom tegen. Het cruiseschip de Noordam van de HAL passeert. Nu is het mijn beurt om om 1.00 uur gewekt te worden met een “lang zal ze leve” voor de jarige job 🙂 Mijn cadeautje zal bestaan in het aankomen in Cuba (op 26 jan). We zetten de champagne koud voor later op de dag. Het is nog zo’n 25 mijl te gaan. De GPS berekent onze ETA op 11.35 uur. Ben benieuwd hoe het inklaren hier gaat. Als ik het goed hebt komt hier naast de gebruikelijke riedel van customs, immigration, agricultura en portauthority ook nog eerst een dokter aan boord voor een gezondheidsverklaring. Voor het gemak hebben we onze gele vaccinatieboekjes en een (zelfgemaakte) Spaanse verklaring voor ziektekostenverzekering paraat liggen. Ook de krat met pretpakketjes voor de broodnodige “Jineterismo” / small gifts is onder handbereik. Dit varieert van zeep, shampoo, … Read the rest

Om 10.00 uur zijn we uitgeklaard en kunnen we vertrekken uit Puerto Plata richting Cuba. Het waait 15 tot 20 knopen uit het oosten en er staat een matige swell van 1,5 m. Onder vol zeil lopen we ruim 7 knopen. Tegen de avond zetten we 1 rif in het grootzeil om de helling te verminderen. De wind loopt soms op tot 24 kn. en de boot maakt dan af en toe een flinke schuiver. We eten een “snelle” nasihap en ons wachtsysteem gaat in. Slapen valt nog niet mee met die schuivers. De high aspect is inmiddels ingedraaid want die ligt alleen maar te klapperen achter het grootzeil. Voor wat betreft snelheid maakt het niets uit. De nacht is fris buiten; we doen een fleece trui aan en ik zoek een fleece deken voor over mijn benen (nog wel een korte broek aan), dat is lang geleden! Het is rustig vannacht, de AIS laat enkele vrachtschepen zien. Om 1.30 uur wek ik de schipper voor zijn wacht en zijn verjaardag. Dit is toch een mooi verjaardagscadeautje 🙂 de hele dag en nacht op zee doorbrengen : Om 9.00 uur hebben we ons SSB netje met de Lizzy en de … Read the rest

De Caribbean 2011. Vele bijzondere momenten; natuur, cultuur, mensen. De Venezolaanse eilanden; La Blanquilla en Los Roques winnen het van de BVI’s en de Tobago Cays v.w.b. natuurschoon, ongereptheid en vriendelijkheid.
De bijzondere verbondenheid bij een langere tocht komt weer naar boven bij onze oversteek van Curaçao naar Puerto Rico. Het aangewezen zijn op elkaar en de boot, een driemanschap. Op mijn wacht, bij zonsopkomst, ervaar ik dit ultieme gevoel; eenheid met jezelf en je omgeving. De Minor zeilt soepel door het water en mijn maatje slaapt rustig in zijn kooi. Samen zeilen en leven in het hier en nu.

Pauli Kleijn
sy Minor… Read the rest