06-02-2012: Morgen vertrek naar de Bahamas
We hebben onze was weer gedaan, dit keer alles met de hand, ook het beddengoed en de handdoeken en zijn er klaar voor. We vertrekken morgen naar de Bahamas: ofwel “Ragged Island” zo’n 65 mijl naar het noordoosten ofwel “Long Island” Clarence Town, zo’n 165 mijl naar het noordoosten, een en ander afhankelijk van hoe snel het zal gaan. We willen wel in daglicht aankomen of ’s nachts in de diep water zone blijven. Op de valreep kunnen we nog een halve verse Mahi Mahi kopen van onze chartervisser-buurman voor 10 CUC = US$ (toch een 1,5 kg aan filets!! Jammie ,jammie!!) (De betalende opstappende gasten mogen hun evt. vangst niet houden) Een waar cadeautje voor ons en goede aanvulling op ons “spekjes” rantsoen de komende tijd 🙂 in de dure Bahamas. Als je het over cadeautjes hebt: In het begin heb je gene om iets weg te geven, maar als je de oprechte reacties ziet van de Cubaanse bevolking dan wordt je alleen maar blij om iets te kunnen geven en speel je graag voor Sinterklaas. Heb er onze kledingkast nog eens op doorgelopen en mooi mee uitgemest 🙂
Cuba – Marina de Vita
04-02-2012: Terug op de boot in Puerto de Vita (zie “Waar zijn we nu” shiptrek)
We zijn weer terug aan boord, na 1800 km. gereden te hebben over het eiland. Via Camaguey naar Habanna en op de terugweg een stop gemaakt in Cienfuegos, Trinidad en Holguin. Overal geslapen in Casa Particulares en meestentijds ook daar gegeten. Je krijgt zo een aardig beeld van de bevolking zelf. Het was erg indrukwekkend en de moeite alleszins waard. We moeten alle indrukken nog verwerken en een uitgebreid verslag met foto’s zal nog volgen in het log van februari. Het is ongelooflijk wat je ziet en met geen pen te beschrijven (gisteravond nog een gillend varken in een zijspan van een motor zien vervoeren). De 1e ochtend werd ik al voor zevenen wakker door een kakofonie aan vreemde geluiden: volop hoef- en wagengekletter door de straat en een venter op de fiets welke steeds riep: “el pan… el pan caliente!!” (brood…, warm brood!!). Morgen gaan we de auto inleveren bij het resort vlakbij Playa Guardalavaca. We zijn vandaag na Holguin een aantal malen gestopt bij de fruittentjes langs de weg om verse groente en fruit in te slaan. Andere zaken hebben we niet gevonden of het wordt een hele ongeplukte kip :-)Mensen, mensen wat zijn we rijk en leven we in weelde. Wat er opgeknapt is aan gebouwen in Habana, Camaguey en Trinidad is erg mooi, maar de scheidslijn is erg dun. Loop je een straat verder dan zie je de armoe en het verval van de staat.
Cuba – Holguin
29-01-2015 tot 03-02-2012 rondreis met auto op Cuba
28-01-2012: Op naar Havana
We hebben vanaf morgen een auto gehuurd voor 7 dagen en gaan naar Havanna. We willen op de heen- en terugweg een stop maken in een lokaal dorp/ stadje en slapen in een “Casa Particulares” guesthouse, bij families zelf dus. En ook eten bij “Paladars”, bij mensen thuis. Dit mogen ze beiden doen als ze een vergunning hebben van de staat en ze moeten dan ook een x% weer afstaan als tax. De mensen verdienen hier, schrik niet, 12 tot 20 CUC per maand = 12-20 US$, ongeacht hun (evt. hoge) scholing. Ze zijn dus erg blij met gifts van whatever.
Cuba – Camaguey
27-01-2012: Marina de Vita – positie 21°04.2N 75°57.2 W (zie “Waar zijn we nu” shiptrek)
Het venijn zit in de staart en dat blijkt ook zo; de laatste 25 mijl krijgen we bakken zout water over en in de kuip. Ik krijg de volle laag in mijn nek ;-( We hebben gegijpt en zeilen nu halve wind met 30 knopen de baai in waar Marina de Vita moet liggen. Gelukkig is er een vuurtoren om de ingang te onderscheiden. Eenmaal binnen varen we in een oase van rust en natuurschoon de natuurlijke beschutte baai binnen. Ik ruim snel de wachtkooi op om de rugkussens terug te kunnen plaatsen en zo de foerage af te dekken. De Marina ziet er aller-lieflijkst uit met slechts een pontoon met een 5-tal visitors en wat vissersboten. We mogen nog niet aanleggen. We moeten eerst voor anker de dokter opwachten. Hij wordt in zijn witte jas gebracht in een dinghy door Alexi, de dockmaster. Na wat papierwerk worden we gezond verklaard en mogen we aanleggen. In de Marina stappen gelijk de 7 andere autoriteiten de kajuit binnen: De havenmeester (niet te verwarren met de Marina), de douane, de visa-man, de Agricultura, de Veterinaria en de hasjhond begeleid door 2 uniformen. Ik zwijn gruwelijk bij de inspectie van mijn voorraad. Mijn mandje met fruit mag ik behouden (de uien, knoflook en kool liggen ongezien achterin de stuurboordkooi) en van de ijskast wordt slechts de toplaag geïnspecteerd. Op de vraag naar rijst en pasta neem ik 1 kussen van een kajuitbank weg. Ze lezen alles nauwgezet met zijn tweeën en snappen niet wat ik er heb liggen. Ik durf ze niet aan te kijken, bang dat ik in de lach schiet. Ze zijn tevreden; ze denken dat ik 1 pak rijst en pasta heb, oef. De buurvrouw verteld dat ze in Havana veel scherper zijn en alles weg moet. Ondertussen weet hier iedereen dat ik jarig ben en wordt dus uitgebreid gefeliciteerd. Ze zijn overigens allemaal erg vriendelijk, behulpzaam en goedlachs. We gaan naar de Marina om in te schrijven en krijgen een uitgebreide les in het Cubaanse valutastelsel. Er zijn hier 2 soorten geld: De National Currency oftewel de Cuban Pesos en de Convertible Pesos oftewel de CUC (spreek uit “Koek”) of “dollar”. Met de CUC betaal je voor de luxere producten, in Casas Particulares, Paladars etc. De CUC is erg gewild dus. We laten ons ’s avonds verwennen in het lokale restaurantje van de haven met vooraf besproken lobster. We zijn de enige tafel die avond. Dat we nog geen geld hebben is geen probleem, alles mag op de lat. Vandaag heeft een taxi ons naar een Beachresort gereden om cashgeld te wisselen en we kopen maar meteen een kaart voor 1 uur internet a 6$. We kunnen ons eigen netbook niet inpluggen en mails downloaden. Alleen via hun apparatuur in een hokje lezen we online de berichten op gmail. Hartelijk dank voor alle felicitaties aan ons beiden via e-mails, e-cards en you-tube links. Het is hartverwarmend om ze te mogen ontvangen en te lezen 🙂 We hebben inmiddels ook info over autohuur, bus en taxidiensten en gaan ons plan verder uitwerken om Havana te bezoeken, dit ligt zo’n 800 km naar het noordwesten. Het landschap ziet er al erg mooi uit, de wegen zijn goed en “uitgestorven”. Hebben nu vandaag al meer paard en wagens gezien als vroeger in mijn jeugd, dat was destijds alleen de melkboer en de schillenman. Hier is het gewoon dagelijks vervoer, naast mensen te paard, te voet en een enkele mooie vintage auto.
Cuba – Marina de Vita
26-01-2012: Dag 2: Aankomst Cuba – positie 21°20.1N 75°35.27W (7.30 uur locale tijd)
De dag vordert gestaag en evenzo de mijlen. Er zijn geen bijzonderheden te vermelden en dat betekent dus dat het goed gaat. Het weer en de zeilvoering blijft gelijk. We lezen ons de dag door en gunnen ons ’s avonds bij de pasta met pesto een glaasje rosé. De zee bouwt zich meer op; we hebben 1 knoop stroom tegen. Het cruiseschip de Noordam van de HAL passeert. Nu is het mijn beurt om om 1.00 uur gewekt te worden met een “lang zal ze leve” voor de jarige job 🙂 Mijn cadeautje zal bestaan in het aankomen in Cuba (op 26 jan). We zetten de champagne koud voor later op de dag. Het is nog zo’n 25 mijl te gaan. De GPS berekent onze ETA op 11.35 uur. Ben benieuwd hoe het inklaren hier gaat. Als ik het goed hebt komt hier naast de gebruikelijke riedel van customs, immigration, agricultura en portauthority ook nog eerst een dokter aan boord voor een gezondheidsverklaring. Voor het gemak hebben we onze gele vaccinatieboekjes en een (zelfgemaakte) Spaanse verklaring voor ziektekostenverzekering paraat liggen. Ook de krat met pretpakketjes voor de broodnodige “Jineterismo” / small gifts is onder handbereik. Dit varieert van zeep, shampoo, tandenborstel en -pasta, paracetamol, schriftjes, pennen, kleurtjes, “Delfts Blauw van de Blokker”, lolly’s tot sigaretten en enkele T-shirts. Afgelegde afstand in 21 uur is 143 mijl (nog 25 mijl te gaan).
25-01-2012: Dag 1: Vertrek Dominicaanse Republique – positie 20°36.3N 73°20.2W (11.25 uur locale tijd)
Om 10.00 uur zijn we uitgeklaard en kunnen we vertrekken uit Puerto Plata richting Cuba. Het waait 15 tot 20 knopen uit het oosten en er staat een matige swell van 1,5 m. Onder vol zeil lopen we ruim 7 knopen. Tegen de avond zetten we 1 rif in het grootzeil om de helling te verminderen. De wind loopt soms op tot 24 kn. en de boot maakt dan af en toe een flinke schuiver. We eten een “snelle” nasihap en ons wachtsysteem gaat in. Slapen valt nog niet mee met die schuivers. De high aspect is inmiddels ingedraaid want die ligt alleen maar te klapperen achter het grootzeil. Voor wat betreft snelheid maakt het niets uit. De nacht is fris buiten; we doen een fleece trui aan en ik zoek een fleece deken voor over mijn benen (nog wel een korte broek aan), dat is lang geleden! Het is rustig vannacht, de AIS laat enkele vrachtschepen zien. Om 1.30 uur wek ik de schipper voor zijn wacht en zijn verjaardag. Dit is toch een mooi verjaardagscadeautje 🙂 de hele dag en nacht op zee doorbrengen : Om 9.00 uur hebben we ons SSB netje met de Lizzy en de Stamper, zij liggen in Puerto Rico en Curaçao. We geven ons nog een toetje cadeau en slapen lang uit vanmorgen. Buiten zie ik een militair schip door de “Windward Passage” varen welke niet zichtbaar is op de AIS, vermoed dat het de US Coastguard is. Dat klopt enige tijd later roepen ze ons met de VHF op. Ze willen alle gegevens van boot, bemanning en bestemming en wensen ons vervolgens een goede reis. Erg paranoïde dus 🙂 Afgelegde afstand in 24 uur is 155 mijl
