Life aan boord van de Fam “Crowhurst”
We hebben ergens in de laatste weken de wens geuit dat als we vertrokken zijn, we de boot ergens “vastknopen” en eerst gaan uitrusten van alle emoties en hectiek van de laatste tijd.
Doel is de beide achterkooien vol met losse materialen en de laatste papieren zaken zoveel mogelijk opruimen en de boel eerst zeevast borgen.
Tjebbe heeft bedacht om daarvoor een stukje “terug” te varen naar de haven van Middelburg. Dan kan hij daar de bestelde geavanceerdere stuurcomputer (met gyro) voor de huidige stuurautomaat en een “nood”stuurautomaat ophalen. Hij wil van deze ook daar alvast de bedrading aansluiten voor “in case if…”. Hij ligt dan dichtbij de watersportwinkel om evt. nog wat aanvullend materiaal (schroefjes, boutjes e.a) te kopen. Onder het motto van “in België hebben ze dat niet”. Lees: Watersportzaken welke technisch goed uitgerust zijn en op loopafstand liggen van een zeehaven.
We zijn nu zoals Crowhurst en houden onze positie “onder de pet”, we willen echter niet zijn fatale afloop (zelfmoord t.g.v. zijn psychische nood door te faken in een solozeilwedstrijd om de wereld) nadoen.
We moeten ons duidelijk nog settelen aan boord. We lopen elkaar gruwelijk in de weg en de lontjes zijn erg kort.
Ik heb bedacht dat ik hier de laatste Nederlandse boodschappen kan doen voor de foerage van de boot en er is een treinverbinding voor als je aangewezen bent op het openbaar vervoer.
In Breskens wordt het besluit genomen om dan ook nog maar “even” op en neer naar Lelystad te rijden. We worden gereden door “un amigo de toda la vida”. Deze komt uit Eindhoven ons ophalen in Midellburg, rijdt ons naar Lelystad en vice versa. Waar Tjebbe al die tijd al over aan het dubben was lijkt te kloppen:de regelaar van de nieuwe windgenerator naar de accu maakt kortsluiting.
Ook hopen we hier de laatste zaken te kunnen regelen:
- Aflevering van de Parasailor, d.d…?.We hebben er een in bruikleen ontvangen. De spinnaker ligt op zolder in ons “opvanghuis” in Eindhoven zodat hij zo nodig nagestuurd kan worden (is wel een beetje veel om allebei te stuwen). Bojan belt vrijdag op dat hij ’s avonds om 24.00 uur er kan zijn. Ook weer geregeld.
- De bestelde vuurpijlen voor ons seinpistool ophalen in Bruinisse, welke levertijdproblemen heeft, net zoals zovele andere zaken in de watersportwereld. Alles is op een laag pitje gezet door de economische crisis; er zijn geen voorraden. Op zaterdag koop ik een “buzzer” kaartje en krijg een sightseeing tour door Zeeland van ruim 1,5 uur enkele reis Middelburg via Renesse naar Bruinisse. Het is onthaasten en wel aardig om te wennen aan deze vorm van reizen.
Op zondag varen we verder terug naar het Veerse meer: De stuurautomaat moet nog gekalibreerd worden en daar kunnen we de nodige rondjes rustig varen zonder hinder van golven en stroming. Tjebbe is aardig sceptisch geworden t.a.v. de nieuwe materialen en redeneert zo dat als het niet gaat lukken, hij nog langs Jos Boone kan voor verdere ondersteuning. Uiteindelijk blijkt de crux te zitten in het feit dat de ‘oude/ originele” stuurautomaat ook nog aan de seatalk hing. Na dit opgelost te hebben vaart zij als een zonnetje en stuurt ze feilloos.
Terugkijkend hebben we in de aanloop naar het vertrek al diverse malen materiaalpech gehad van net nieuw aangeschaft materiaal. Volgens Tjebbe staat dat in de elektronicawereld bekend als de “badkuipcurve”. Storing ontstaat met name in de 1e 100 uren van gebruik en daarna een lange tijd niet tot het product op het einde van haar levenscyclus komt, lees slijtage.
We hebben het gemerkt aan:
- De fanloze pc; de condensator verbrandde spontaan thuis, na instaleren van alle software.
- Het nieuwe fototoestel blokkeerde, mechanisch, direct de 1e maal dat de lens uitzoomde.
- Het nieuwe gasfornuis wat bij keuring een lekkage gaf bij de overgang van 8 naar 10 mm gaspijp. De soldeernaad was onvoldoende, waarschijnlijk niet afgeperst dus.
- Zoals hierboven beschreven; De regelaar van de nieuwe windgenerator naar de accu maakte kortsluiting.
Dan heb ik het niet over “details” dat er in de nieuwe (nood)stuurautomaat geen (schroef)tapdraad is gemaakt. Dat mag je zelf doen voor die “paar” euro’s welke het apparaat kost. Het is toch Hemelvaart en de winkel is dicht, dus daar gaan we niet op wachten, och dan heb je ook wat te doen op een gewone feestdag: Het begin van de maand mei is koud en guur.
