syMinor

Lanzarote – Playa Blanca: Blauwe Jacaranda/ Palissander boom/ Jacaranda Mimosifolia

De maand maart in NL. is weer voorbij gevlogen. En wat was het ook weer fijn om dear & near live te zien. Dat is toch altijd weer een andere ervaring en blijft onvervangbaar. Lekker lunchen, wandelen en bijkleppen met vriendinnen, lekker (uit) eten met vrienden, de eerste asperges weer proeven, borrelen, bridgen, spelletjes met Mette, Rinze en ma. Nog even binnen gelopen bij mijn beeldhouwgroep en mijn schipper rijdt nog even naar ‘de Beatrix’.

Ook is het heerlijk om gewoon weer even thuis te zijn. Het andere thuis met luxe (wasmachine en alle basic zaken onbeperkt aanwezig of snel te verkrijgen) en zoveel ruimte om rond te lopen en te chillen. Bevoorrecht om te kunnen genieten van het beste van 2 werelden; zowel thuis als op de boot. We staan de 1^e dag op met sneeuw en een dip in de temperatuur van 24 graden; even wennen dus 😊 Ondanks de regen zien we de tuin in die weken uitlopen en het voorjaar komt er echt aan. We prepareren de maai- en sproei installatie om haar werk weer te kunnen oppakken. We hebben weer een reistas vol met bootaanvulling, variërend van kennisboeken, specerijen, zomershirts tot bootmateriaal. We hebben kans gezien om te genieten van cultuur. Vermeer in het Rijksmuseum was druk, maar TOP en mooi te combineren met de Leidencollectie in de Hermitage.

Ook ‘Andere wereld’ in Kunstmuseum Den Haag en Escher in Het Paleis. De wisselwerking tussen Eschers prenten en de ruimtelijke installaties van Gijs Van Vaerenbergh is bijzonder mooi en de moeite waard. We rijden nog even naar de Hoge Bogt in Veldhoven en bewonderen de mooie gedachtenisboom daar met het speciale gedachtenisblaadje van onze Clemens. We zijn er weer klaar voor en vliegen terug naar ‘ons bootje’ voor de laatste etappe. Het vliegtuig zit vol met Belgen met kinderen welke hun Paasvakantie op Lanzarote gaan doorbrengen.

 

De Minor ligt er goed bij in de Marina, wel onder een dikke laag Saharazand. Dat wordt meerdere keren schrobben en spoelen, ook alle lijnen, huik en buiskap zijn geel. Maar goed dat de lieren afgedekt zijn met hoesjes. Ik tref, gelukkig slechts één levende kleine cucaracha in de lege openstaande ijskast en daar blijft het bij. Ik denk dat hij niet tegen de gladde wand op kon klimmen en gelukkig geen eitjes dus. Semana Santa, de week voor Pasen lopen we nog even de werf en Marina op om te checken of onze afspraken nog kloppen en staan. We gaan er Paasmaandag uit voor onderhoud.

We maken een mooie kustwandeling bij Caleta de Famara onder de kliffen waar gesurft wordt en genieten van een late lunch daar met de voetjes in het zand.

 

 

Het hijsen van de Minor verloopt vlekkeloos en professioneel, ondanks dat het hard waait. NE 5-6, het is warm en de Calima staat door. We staan op een goede plek, maar vangen er géén wind; hot dus. En zeker hot voor mijn schipper en de werklui. Ik laat het gebeuren. Mijn schipper neemt de kiel en schroefinspectie voor zijn rekening opdat zij de antifouling kunnen aanbrengen. Daarna kan hij de romp poetsen en in de was zetten. ‘s Woensdags, na 2 dagen, ligt de Minor weer waar ze hoort te liggen; rustig schommelend aan haar lijnen in het water. Fijn om weer gebruik te kunnen maken van eigen douche en toilet en ’s nacht niet meer op de puts 😊 Ook het windje wat hier staat is super en verfrissend!

 

Het onderhoud gaat hier verder met; inspectie masttop, dieseltank, keerkoppeling, watermaker- en oliefilters vervangen, OpenCPN cards actualiseren enz. Dit alles ter voorbereiding voor ons vertrek hier. De dieseltank wordt, later, toch nog verder helemaal leeg en schoongemaakt, om vrij te zijn van onzuiverheden. Mijn schipper vertrouwd het niet en hier is alles gemakkelijker als op de oceaan onder helling en onder invloed van golven en swell Ook heeft hij een plan B gemaakt om rechtstreeks uit een jerrycan diesel op te voeren om te kunnen moteren.

We bellen Marina Funchal op Madeira en er zou plaats moeten zijn voor ons, begin mei. Maar adviseren ze nu: toch maar even mailen. Ook zou er water en elektriciteit op de pontons zijn; ondanks het onderhoud wat er plaatsvind. Per mail horen we dat ze niets kunnen beloven ☹ We mailen naar Porto Calheta en zijn welkom. Wel zo fijn, want voor anker bij Funchal kan toch heavy zijn m.b.t. de swell hebben we in okt. jl. gemerkt hihi.

Ondertussen vermaak ik me met Hatha Yoga en Pilates bij Steffie. Een Duitse osteopaat met een fitness/ yoga praktijk hier, welke het grűndlich aanpakt. De terugkerende wandelingen over de boulevard laat ook hier het opkomende voorjaar zien. De bougainville bloeit weelderig en in het dorp zelf ontdekken we de blauwe jacaranda/ palissanderboom prachtig! Überhaupt genieten we van het langere licht en warmere temperaturen ’s avonds, overdag wordt het al heet 28 graden..

We wandelen nog in en rondom Femes waarbij we de wandeling rondom Pico Redondo afbreken. Je moet wel heel tredzeker zijn hier; het geitenpaadje wordt steeds smaller en de bergwand is hier steil naar beneden, zonder remming.

Tjebbe lakt delen van het binnenwerk (kombuis en natte cel) dus rijden we nog ‘verplicht’ een keer naar het noorden. Naar Haria en maken een mooie wandeling in het dal met de palmbomen. We zijn mentaal al een beetje afscheid aan het nemen hier en houden de gribfiles nauwkeurig in de gaten. De harde wind is weg, maar hij staat nu pal noord, dus nog een beetje doordraaien naar de gebruikelijke NE hoek zou mooi zijn om te vertrekken naar Madeira. We gaan de gasflessen nog vullen bij Arrecife, foerageren de Minor, draaien wasjes en koken voor 2 dagen vooruit. Bye bye Lanzarote. Het was zeer aangenaam om hier te zijn, maar gaan nu weer verder 😊 Op naar Madeira en haar bloemen in het voorjaar.