In het najaar melde ik al dat mijn schipper in zijn hoofd aan het knagen ging om al dan wel of niet een nieuwe motor in te bouwen in de Minor. Met als argumentatie dat hij reeds 20 jaar trouwe dienst, vele zeemijlen en dus ook motoruren (zo’n 5000) gemaakt heeft en we zeker nog van plan zijn verre zeiltochten/ reizen te blijven maken. Hij doet veel research op internet, binnen zijn netwerk en we bezoeken de Hiswa te water om tot een juiste keuze te komen. Dat hij de motor zelf in wil bouwen staat vast. Uiteindelijk valt de keuze op een gemariniseerd ‘Kubotablok’. Beta Marine te Haarlem is de leverancier hiervoor in NL.
De tuiger komt, in de haven, langs t.b.v. preventieve vervanging van de huidige tuigage en daarnaast een rolfokreparatie. We willen het risico van een mastbreuk minimaliseren; na 10 jr. en 2 oceaanoversteken lijkt het ons wel wenselijk.
Voor we terugvaren naar onze winterligplaats vervangt mijn schipper in september, met heerlijke warme temperaturen, vooraleerst de kachel. We gaan over van onze trouwe Webasto naar een Russisch merk; Planar, prijstechnisch erg interessant.
Terug, op de kant, in de Beatrix te Eindhoven wordt de oude motor uitgebouwd en via Marktplaats verkocht. En dan net voor de Kerst ontvangt hij zijn Kerstcadeautje en wordt de spiksplinternieuwe, rode, motor in de Minor gehesen. Ik vind dat altijd een spannend moment/ gezicht.
Hij is nu dagen, wat zeg ik, weken zoet met het inbouwen en komt daarbij allerlei andere klussen tegen: Hij wil het verwarmingselement van de boiler, na 20 jr, preventief vervangen. De thermostaat blijkt echter niet meer leverbaar. Dus wordt hij uiteindelijk geheel vervangen.
De schroefas is ingesleten en dat is dus nu ook maar het moment om te vervangen.
Averell, de schipper van ons zusterschip die naast ons staat, constateert dat de ankerstoel totaal verrot is bij hen. Ja….dan duikt mijn Joe meteen in de ankerbak en heeft hetzelfde. Het multiplex is volledig ingewaterd en tijd dus om deze te vervangen door een hardhouten, teak, constructie. Een onderdeel (kop) van de ankerlier kost 80% van de nieuwwaarde; dus dan die ook meteen maar geheel vervangen. Het budgetpotje ‘boot’ wordt aardig aangesproken.
Op mijn verzoek controleert hij thuis de, losse extra, Waeco-koeling. Deze vertoonde, onder zeil, kuren op ons groot rondje Atlantic 2010-2012. Vermoedelijk te veel spanningsverval in de bedrading. Ik wil hem graag weer meenemen met ons plan: rondje Canarische Eilanden-Madeira-Azoren 2020-2021.
Via social media stuit ik in het najaar op de website van Rob Sijbers: https://www.rsmedicalsailing.nl/ Rob Sijbers is zeiler, huisarts, voormalig tropenarts en EHBO-trainer van zeezeilers en vertrekkers. Hij heeft RS Medical Sailing opgericht, om zeilers en vertrekkers te trainen in de juiste medische handelingen.
Na wat grasduinen op zijn site en blog besluiten we vrij snel ons in te schrijven voor een EHAB/ Eerste Hulp Aan Boord -Training. Het wordt een lange intensieve zondag in november. Er wordt van ons verwacht alle bijlagen in de voorafgaande mail bestudeerd te hebben om zo geen, onnodige, tijd te verspillen aan de theorie. Een praktijk-dag dus welke in sneltreinvaart van start gaat en ook blijft. Het was een SUPER dag en heeft ruimschoots aan onze verwachtingen voldaan! We gaan naar huis met een goed gevulde offshore EHBO- koffer. Thuis ga ik verder in gesprek met onze huisarts en apotheker om onze geneesmiddelenkoffer te actualiseren en updaten.
Na onze winterreis (India-Nepal) wordt de laatste hand gelegd aan de motorinstallatie en lijkt het allemaal te werken en goed te doen. Een proefvaart kunnen we pas uitvoeren na de tewaterlating. We gaan verder met klussen en schoonmaken, het voorjaar begint te lonken. Totdat het Corona-virus ons inhaalt en alles stillegt. Binnen 2 weken tijd is het hele wereldbeeld gekanteld en hebben we een ware pandemie. We leven met restricties van ‘social distance’ of beter gezegd ‘fysical distance’. Ons leven gaat ‘rustig’ door m.u.v. alle sociale activiteiten De agenda is in één klap leeg geveegd; ongekend! We kunnen nog wel werken aan de boot, in huis en tuin. We wonen landelijk en kunnen dus nog lekker naar buiten zonder drukte. Je zult maar in de Randstad wonen met kinderen op een appartement en slechts een klein balkon. Alle (zeil)plannen komen op losse schroeven. Het is nu zaak en 1e prioriteit om gezond te blijven. Bijzonder en bizar om dat te ervaren.
Nu Tjebbe klaar is met de boot werpt hij zich op het project ‘buitenwerk schilderen huis’. Hoe fijn is dat! Ik haal mijn beeld op en maak het thuis af. Volg online mijn yoga- en fitness lessen. Heb inmiddels een hometrainer en fiets ook buiten i.p.v. te wandelen; is beter voor en het lukt ook beter met mijn knie. Ik had nog een stille hoop dat de geplande total/ nieuwe knieoperatie in april nog plaats zou kunnen vinden, maar dat zal mei worden (besluit begin maart genomen net voor de intelligente lock down van het Corona-virus). Geeft ook niet echt. Onze planning om 2020-2021 een rondje Canarische eilanden- Madeira- Azoren te maken hebben we maar opgeschoven naar 2021-2022. Als het Coronavirus in het najaar weer de kop opsteekt wil je daar ook niet zitten. En zo vullen we de dag en kabbelt het voort. Kon slechter, soms wat saai, maar we prijzen ons gelukkig met goede gezondheid! Ik vind het wel sneu om fysiek niet naar mijn jongste broer, Clemens, te kunnen. Instellingen zijn gesloten in het kader van preventiebesmetting. Gelukkig kunnen we video Whatsappen; dat we elkaar kunnen zien maakt contact maken iets gemakkelijker.
We genieten van mooie temperaturen begin april in en rondom huis, dat zijn we niet gewend. We zijn benieuwd wanneer we weer welkom zijn op de Grevelingen en in de jachthaven. Wat zal het zoet zijn te socializen en ‘slechts’ te varen in de Zeeuwse wateren dit jaar!
