Een nieuw (zeil)jaar met nieuwe kansen; we zijn benieuwd wat 2019 ons gaat brengen.
Ik was erg benieuwd hoe ik de winter thuis, zonder werk, zou ervaren. Ik ken het leven zonder werken wel op de Minor maar dat is toch wel een heel ander leven; aan boord in warme contreien. Nou ik kan jullie melden: het is ons prima bevallen. We hebben leuke dingen opgepakt en er staan er ook nog op ons ‘to do’ lijstje. Daarnaast hebben we ook achterstallige klussen in huis aangegrepen en opgeruimd. Dat geeft ook een opgeruimde geest. Noodgedwongen zijn de cv-leidingen vernieuwd in huis; gelukkig zonder schade aan de parketvloer en laminaat aan te richten. Een knap staaltje vakwerk van de mannen!
We ervaren voldoende input voor onze brains zonder werkdruk 🙂 Lekker socializen, sporten, wandelen, beeldhouwen en we zijn samen met bridge-les gestart. Ook onze museumkaart is intensief gebruikt. En als kers op de taart 3 weken Argentinië. Ons hoor je niet klagen!
Ik ben ook erg blij met de lancering van de website van de werken van mijn zus www.miekekuijpers-mck.nl Deze heeft mijn lief op mijn verzoek gemaakt; het was een omvangrijk karwei.
Zoals gebruikelijk heeft mijn schipper het reguliere onderhoud van de Minor niet uit het oog verloren. Grappig om te zien dat ze, de Daltons, getrouw op zaterdag blijven klussen aan boord, ook al is dat niet meer persé gebonden aan de vrije zaterdag. In het voorjaar wordt de frequentie opgeschroefd en uitgebreid naar doordeweeks.
Wat is er zoal weer geklust en/of aangeschaft?
- De motorfundatie is vernieuwd.
- Het lakwerk van o.a. de natte cel is grondig aangepakt.
- De accu’s zijn vervangen, de oude waren van maart 2011.
- We zijn blij met ons nieuwe grootzeil; het staat er goed op!
- Zelf hebben we ons in nieuwe zeilpakken gehesen; persoonlijk comfort en warmte is toch ook wel een belangrijk issue om het varen leuk te houden.
We varen begin april de Minor in 2 dagen terug naar Herkingen. Het plan is begin mei naar Zuid Bretagne en Galicië (Noordwest Spanje) te reizen voor een 4-tal maanden.
In Herkingen doen we mee met de Herkingen DOET dag en delen het lief en leed wat er het afgelopen half jaar gespeeld heeft. Wat een fijne haven en wat een goed gevoel om te weten dat mensen echt betrokken zijn bij elkaar. Vanaf 30 april verblijven we definitief op de Minor en laten Olland achter ons. Mijn oogarts geeft groen licht om te reizen. Ik had visusproblemen als restklacht na een virale oogontsteking beiderzijds. Gelukkig restloos hersteld.
De eerste week van mei is het weer nog bar en boos; er staat een gure noordenwind en het is onaangenaam nat en koud. We krijgen zelfs hagel op het dek! We gebruiken de Minor als ‘drijvende caravan’, socializen en maken lange wandelingen, tussen de buien door. We gaan nog 1x naar het Boymans van Beuningen voor het zijn deuren sluit en bezoeken de Bauhaus expositie; de moeite alleszins waard. En dan komt er een weergaatje; we gooien de lijnen los en vertrekken op ons gemak op 9 mei naar het zuiden. Uitgezwaaid door onze vrienden en medezeilers van de WSV Herkingen.
