syMinor

sailing yacht Minor

Rondtrip Binnenland Spanje

We laten ons ‘landen’ de eerste dagen in A Coruna. De RCNC/ Real Club Nautico de la Coruna ligt vlak voor de ‘glazen stad’. De Galerías, zoals ze hier heten, zijn afgeschermde glazen balkons welke uitkijken over de haven van A Coruna. Het beeld is karakteristiek voor hier. Eronder zitten vele Tapas tentjes en we lopen er op het eind van de middag heen om ons tegoed te doen aan een ‘vino’ en diverse tapas. Dat is dan onze maaltijd en het is alleszins betaalbaar. We hebben nog geen zin in zelf koken en/of te wachten tot de Spanjaarden zelf gaan eten; dat is ons te laat zo na negen uur. Een lunch op het centrale Plaza Maria Pita is een alternatief met ‘een kaasje aan boord’ ’s avonds. De Cocina Gallega kent veel vis en zeevruchten zoals pulpo (inktvis), sardines, ansjovis en eendenmosselen. Dat mogen we graag hebben. We lopen door de stad, de oude stad en langs de parade naar de Torre de Hércules. Ondertussen bedenken we een rondtrip door het binnenland. We huren een auto en gaan erop uit. Hier ligt de boot veilig en het binnenland van Noordwest Spanje hebben we vanuit Vigo met Clemens en Mieke in 2010 verkend. We gaan nu een, kleine, week naar het centraler gelegen Salamanca en via Valladolid en de wijnstreek van de Duero door de Picos van Europa langs de noordkust terug naar A Coruna. De temperatuur ligt hier, in A Coruna, tussen de 20 en 25 graden en soms kan het wat vochtig zijn.

De weg naar Salamanca verloopt over vele viaducten en voert ons langs graanvelden en zonnebloemen. Het rijden hier is rustig met niet overmatig veel verkeer. Salamanca is voor ons een hoogtepunt. De oude stad met alle bijzondere (universiteits)gebouwen, kerken en kloosters, zijn op korte afstand goed beloopbaar. Het centraal gelegen Plaza Mayor is een druk ontmoetingspunt van en voor studenten en toeristen. Ons hotel ligt net achter het Plaza Mayor en dus dichtbij alle reuring. Tot ’s avonds laat is er eten en muziek. We maken een stadwandeling langs de vele bezienswaardigheden en bezoeken het Convento de San Esteban en de markthallen. We zijn blij dat we dat als eerste doen in de vroege ochtend als het nog niet zo heel heet is. Daarna strijken we neer op een terras in een zijstraatje en eten ‘Pork Chimichurri en Carrilleras’. Het blijken heerlijke varkenswangetjes te zijn! Naast ons zit een ‘Tunas’gezelschap hun kelen te smeren en te oefenen voor een aubade aan het bruidspaar als ze zo meteen de kerk uitkomen. Leuk om zo’n studentengezelschap in vol ornaat te treffen. Ook alle opgedofte studenten/ feestgangers hangen hier buiten rond 🙂 We trekken ons even terug in het hotel om bij te komen (late siësta) en zien, toevallig, de halve finale WK vrouwen op t.v.
Na nog wat kleine tapas ’s avonds op een druk terras kopen we nog een heerlijk vers ijsje gemaakt met een ware ‘ice cream show’. De, te kiezen, ingrediënten maken ze fijn op een koude plaat, gieten er room overheen en ‘bevriezen’ het dan à la een dunne crêpe. Snijden het in stukjes en rollen het op in een bekertje en voilà!

Via landelijke binnenwegen rijden we naar Penafiel, het hart van de bodega Protos. We hebben een wijntour geboekt. We worden rondgeleid in het oude en nieuwe deel van het wijnhuis wat in 1927 oorspronkelijk opgericht is als coöperatie. Na het proeven van een goede witte (Verdejo) en rode (Crianza) wijn stappen we, uiteraard, met nog enkele flesjes naar buiten. We rijden nu langs de Ribera del Duero naar Valladolid. De Duero (Sp) wordt de Douro (P) voordat hij in Porto in zee uitmondt; de ‘gouden rivier’ met haar vruchtbare vallei voor voortreffelijke wijnen.
In Valladolid worden we hartelijk ontvangen en krijgen van de hoteleigenaar een uitgebreide uitleg welke bezienswaardigheden waar te zien en waar het goed eten en uitrusten is. Na de stadswandeling strijken we neer op een terras, maar… voor eten zijn we nog veel te vroeg 🙂 Dan maar even terug naar het hotel om bij te komen en gaan later terug naar perfecte tapastentjes waar ook de locals komen. Valladolid ervaren we als minder imponerend, wellicht door ons eerdere bezoek aan Salamanca. Oudere bezienswaardigheden liggen verspreid in en tussen nieuwere stadsdelen en het oogt rommelig.

Ribero del Duero – Penafiel: Bodega Protos

Ribero del Duero: Penafiel -> Valladolid

We vertrekken via de snelweg naar het noorden en slaan af in Alar del Rey om daar via de oostelijke kant van de Picos of Europa naar Potes te rijden voor onze lunch. Het is een druk toeristisch dorp en we eten er een perfecte ‘Pulpo a Gallego’. We rijden door langs steile bergwanden en rotsen naar het noordelijker gelegen Benia de Onis. Hier overnachten we tweemaal en vandaar uit rijden we de westelijke route via Covadonga naar Canga de Onis, Oseja de Sajambre, Posada de Valdeon naar Cain. Het hart van de Picos van Europa. Het is hier voor wandelaars een waar Walhalla. We rijden er slechts in vogelvlucht doorheen. De bergen zijn steil en rotsachtig en reiken tot 2600 m. De uitzichten zijn geweldig mooi en ruig.

Picos of Europa: Benia de Onis -> Covadonga -> Canga de Onis -> Oseja de Sajambre -> Posada de Valdeon -> Cain

We vinden het mooi zo; we gaan ons eigen stekje missen en zijn verzadigd van het uit eten en relatief zware kost in het berggebied. Langs de noordkust van Spanje, over vele viaducten met de blauwe zee rechts van ons, scheren we over de snelweg terug naar A Coruna en onze trouwe Minor 🙂