Na een prima start met veel zeilen onder een stralende zon en goed ingepakt voor de koude noordelijke winden varen we in 10 dagen van Breskens tot l’Aber Wrac’h en dan oponthoud door panne …en de kant op in l’Aber Wrac’h. l’Aber Wrac’h; the city ‘of all places’ hihi.
Hier de route in chronologische volgorde:
We vertrekken met een ZW 3-4 Bf. afnemend naar 2 bf. uit Herkingen. We proberen nog even te zeilen op het Zijpe, maar er staat te weinig wind. Het is droog en zonnig en het zal zo’n 14-15 graden zijn. Het is nog rustig op het water, weinig zeilboten in mei buiten de vakantieweken. We varen over het Veerse Meer i.v.m. een ongunstig tij op de Westerschelde en worden vlot geschut. We draaien bij ‘Dien Boone’ Middelburg in en meren af bij de WSV Arne aan de binnenkant van de brug. We blijven een dagje liggen en shoppen in het altijd gezellige Middelburg. Daags erna met de zgn. ‘Blauwe Golf’ vlot door naar Breskens. Een gezellig dagje socializen, eten en bridgen bij familie 🙂
Daags erna, uitgezwaaid door hen, varen we als een speer met een N/NW 3-4 naar Oostende. We trakteren ons op een heerlijk visje bij de RNSYC Oostende, het is een beetje traditie geworden en we houden het er graag in. We maken mooie zeiltochten langs de Belse kust naar Duinkerken (N 3-4 Bf)en naar Boulogne (NO 4-5 met uitschieters 6 Bf.). Naar Boulogne gaat het als een speer; we halen 10 kn. SOG bij Cap Griz Nez en leggen in 5,5 uur aan.
De noordelijke component in de wind is nog erg koud en we besluiten hierdoor in dagtochten verder te gaan naar Cherbourg. We hebben ons in onze zeilpakken gehesen, laarzen en handschoenen aan en mutsen op 🙂 Het is koud als de zon achter het grootzeil verdwijnt.
Vanuit Boulogne steken we de shipping lane over naar Engeland en motorzeilen we met een NO 2 i.p.v. de voorspelde 4-5 naar Brighton. De lange dagtocht van Brighton naar Cherbourg (90 mijl)begint met een NO 11 en loopt op tot 28 kn. Dat gaat vlot met 1 rif in het grootzeil en high aspect op. Als de zon achter het grootzeil verdwijnt warmen we ons afwisselend op in de kajuit bij de warmdraaiende kachel. Een warme hap pasta gaat er ook wel in dan. Na een rustdag in Cherbourg (Fr.) wordt het motoren naar Guernsey (N/NW 3) en motorzeilen naar Treguier (NW 14 kn.).
-
Guernsey: Pen Duick III -
Guernsey: Pen Duick V -
Guernsey: Pen Duick II
We kiezen ervoor om gebruik te maken van de noordelijke winden en varen/ zeilen zo snel mogelijk door naar het zuiden om niet tegen de hier bekend heersende zuidwestelijke winden op te hoeven boksen. Het weer is droog, het tij loopt redelijk gunstig (8.00-9.00 uur vertrekken) en de plaatsen zijn voor ons bekend terrein. Behalve een paar vers boodschappen in Boulogne en Cherbourg komen we amper de wal op.
Vanuit Treguier is het zeilen en later motorzeilen aan de wind naar Roscoff. De wind staat NW 10 kn. en de motor moet bij om niet telkens stil te vallen in de klotsenbak van stroompoelen. We leggen er op tijd aan en wandelen naar het stadje en genieten als poezen in de zon met een ‘pression’. Als de zon achter de huizen verdwijnt is het fris en trakteren we ons op een heerlijk uit eten.
-
Roscoff -
Roscoff -
Roscoff
Met hoog water onder Ile de Batz door op de motor verder naar het westen naar l’Aber Wrac’h. Met een variabel 1 kn. vinden we die 30 mijl wel goed zo; het is één grote ‘klotsenbak’ stroming. We zitten in het zonnetje en rekenen ons al rijk dat we morgen doorgaan naar Camaret sur mer. De bocht om bij Brest, net voor de ZW-winden komen 🙂
Helaas te vroeg gerekend; nadat we, op dinsdag 21 mei, aangelegd hebben in l’Aber Wrac’h horen we een ‘slepend’ geluid bij de motor. Er lijkt niets aan het roer en/of de schroefas te hangen. Mijn schipper denkt aan de keerkoppeling; het geluid wordt erger als de schroef in werking wordt gesteld. Op 10 min. lopen is een, kleine, werf en de man Bruno komt kijken. Hij haalt eerst de startmotor eruit om deze bij hem thuis te testen of deze niet blijft hangen. Als dat niet het geval blijkt wordt de diagnose gesteld dat er iets is afgebroken in de keerkoppeling. Voorstel is om de Minor op de kant te plaatsen en de keerkoppeling op te sturen naar Nantes. Hij durft hem niet in het water te verwijderen; er is te weinig ruimte om de schroefas naar achteren te schuiven met alle risico’s van dien (water inloop via de schroefasruimte en zinken ☹) Ik pleit ervoor om dit dan wel op de Marina te doen, dicht bij de toilet- en douchegebouwen. Volgende week is het Bank Holiday i.v.m. Hemelvaart dus dat beloofd wat.
l’Aber Wrac’h is een ieniemienie plaatsje aan de kust en dankt haar bestaan aan de watersport. 17 jaar terug waren we er voor het eerst en toen waren er slechts moorings. Nu is er een jachthaven en een aantal restaurants. Het eerstvolgende dorpje is Landeda 2 km. de heuvel op en 30 min. wandelen om vers boodschappen te halen. Een goede work out dus 🙂
We worden bij HW/ hoog water uit het water gehaald via de slipway precies aan de ‘verkeerde kant’ van het groene baken. De RIB van de Marina begeleidt ons naar de trekker met ‘Parklev T15’ waar we op moeten ‘varen’. Bij de 1e poging helt de Minor gevaarlijk over en wij staan er zelf ook op ☹. Oef… poging 2 gaat goed en we worden op de kant goed uitgelijnd en geplaatst met bokken. Gelukkig; het meest spannende deel is voorbij.
-
L’Aberwrac’h -> HW de kant op -
L’Aberwrac’h -> HW de kant op -
L’Aberwrac’h -> HW de kant op -
L’Aberwrac’h -> HW de kant op -
L’Aberwrac’h -> HW de kant op
Mijn schipper heeft al voorwerk verricht als de monteur de keerkoppeling komt verwijderen, echter er blijkt iets anders loos… De vibratiedemperplaat tussen de keerkoppeling en het vliegwiel is gebroken. De gehele motor zal gelift moeten worden uit de Minor. Alle voorbereidingen hiervoor worden getroffen in afwachting van de takel morgen.
-
L’Aber Wrac’h: motor eruit liften -
L’Aber Wrac’h: motor eruit liften -
L’Aber Wrac’h: motor eruit liften -
L’Aber Wrac’h: motor eruit liften
In tussentijd krabt mijn schipper enkele teakdek naden open om opnieuw te kitten en gaat teakdek-proppen vervangen, daar waar nodig en ga ik naar de ‘Laverie’. We huren een auto voor 1 week om Noord-Finistère te verkennen over land.
-
l’Aber Wrac’h; Balade de l‘Enfer -
l’Aber Wrac’h; Balade de l‘Enfer -
l’Aber Wrac’h; Balade de l‘Enfer -
l’Aber Wrac’h; Balade de l‘Enfer -
l’Aber Wrac’h; Balade de l‘Enfer
-
L’Aberwrac’h -> Portsall
-
Pointe St-Mathieu
-
Le Conquet -
Morlaix -
Morlaix
-
L’Aber Wrac’h
´Ballade de Broënnou´ -> l’Aber Benoit -
L’Aber Wrac’h
´Ballade de Broënnou’ -> l’Aber Benoit -
L’Aber Wrac’h
´Ballade de Broënnou´ -> l’Aber Benoit -
L’Aber Wrac’h
´Ballade de Broënnou´ -> l’Aber Benoit
Onze 1e stop is uiteraard bij een ‘Bricolage’ om verfbenodigdheden te kopen 🙂
Terwijl de schipper zijn kans waarneemt om de motor-/ bilgeruimte te verven maak ik een mooie wandeling langs de Aber (een stukje van de GR 34); Balade de l‘Enfer.
We rijden langs ‘de Aber’ kustlijn naar het zuiden, bezoeken Portsall, Lanildult, Lampault- Plouarzel, Le Conquet en Pointe St-Mathieu. Ook de nieuwe Marina in Brest moet natuurlijk even gecheckt worden; maar we blijven bij ons besluit straks naar Camaret sur mer te varen. Veel gezelliger. Later bezoeken we ook nog Quimper (Zuid Finistère)
Op zondag rijden we naar ‘Monts d’Arree’ een heuvelachtig en weinig bevolkt gebied (Sizun, Commana). Mooie natuur en kleine plaatsjes. Een lunchstop wordt niet gevonden in die gehuchtjes; het lijkt eruit gestorven 🙂 We rijden terug via Morlaix en ‘strekken daar nog even de benen’. In Lannilis vind ik een goede kapper voor mezelf en ‘werk’ mijn schipper zelf bij met de tondeuse. We lopen samen, tussen de regenbuien door, de ‘Balade des Anges’. Ook de kustlijn naar het noorden volgen we met de auto en we lunchen in Lilia met uitzicht op ´Phare en Ile de Vierge´. We krijgen 2 mooie zonnige dagen na de Hemelvaart en kunnen zelfs barbecueën op het grasveld langs de Aber.
We lopen nogmaals de Balade de l‘Enfer en de overige uitgezette wandelingen van de VVV hier (de ´Ballade de Broënnou´ langs de Aber Benoit en de ‘Balade des Dunes’). Ze zijn afwisselend en mooi. We verlengen de autohuur met een 2e week er achteraan.
Het is wachten op onderdelen voor een goed herstel van de ´Edelachtbare Motor´. We zien wel; we nemen het zoals het komt, het is toch niet anders 🙂 Het had erger gekund met storing op zee in een lastige situatie. En… we hebben de tijd, er zit geen (werk)druk op. Ook heel veel waard. We gaan het zien; dat heb ik geleerd op onze ‘grote’ zeilreis; intrinsieke zekerheid dat er altijd wel een oplossing komt, alleen weet ik (nu nog) niet welke. Vroeger was ik meer ‘in control’ en wilde alles al regelen, haha. Dat is ook een voordeel van ouder worden vermoed ik. We zijn op weg, ietsje langzamer, maar we gaan door 🙂
En dan exact na 14 dagen l’Aber Wrac’h komt er garen op de klos. De beoogde onderdelen zijn binnen gekomen en er kan gemonteerd worden. Echter… er blijkt een lager schade te hebben opgelopen en ook dat moet vervangen worden. We rijden zelf naar Ploudaniel om bij SKF het beoogde lager te verkrijgen. Helaas; het lager heeft geen metrische maat (maar inches) en geschatte levertijd 2 weken ☹. Bij Volvo kan het onderdeel besteld worden; per expres een levertijd van 1 a 2 dagen. Daar gaat mijn cadeauwens voor onze trouwdag; een gemonteerde en teruggeplaatste motor. It is raining cats & dogs en we fêteren ons op uit eten bij l’Ecailler des Abers en wachten op betere tijden. We hebben het hier wel gezien nu. Maar ja… wat maakt het uit; thuis of hier achter de geraniums zitten hihi.
Mijn (school)kennis van de Franse taal komt hier nu wel van pas om de vertaalslag te maken tussen monteur en mijn schipper; Google translate lukt wel, maar dat blijft beperkt tot staccato kernzinnen.
Op woensdag namiddag staat de vrachtwagen ineens langs de boot en hijsen ze met 2 mannen de motor weer naar binnen. De keerkoppeling blijft nog achter in afwachting van onderdelen. Mijn schipper start direct met terugplaatsen en is nog een hele avond en de volgende dag hiermee beschaftigt; de motoruitlaatslang (bij het er uithalen doorgesneden) blijkt nog een lastig klusje.
Bruno is in tussentijd in zijn werkplaats bezig met de keerkoppeling en verbuigt een ‘rondel’. Morgen komt er een nieuwe ☹ Het maakt nu toch ook allemaal niet(s) meer uit: om 11.00 uur hadden we nog in het water gehesen kunnen worden en anders wordt het maandag pas.
Het weerbericht voorspelt voor vrijdag niet veel goeds; storm Miguel trekt over. De haven cancelt het hijsen. Het is maandag wel 2e Pinksterdag, maar gelukkig wordt er wel gehesen.
Vrijdag begint met heel veel regen en het wordt spannend tussen 15.00-19.00 uur; de wind trekt fors aan tot 7 Bf. met uitschieters naar 9 Bf. De Minor trilt en doet, maar blijft (gelukkig) goed op haar bokken staan. Ondertussen installeren Bruno en mijn schipper de keerkoppeling. Op zaterdag moet hij nog een keer terugkomen om een lek te dichten in de koelwaterleiding. Anticiperen en een procesgang snel vlot trekken is niet echt zijn ding, geloven we of is het iets van de Fransen; ‘met de Franse slag’ 🙂
Het Pinksterweekend is er een van festiviteiten in en rond de haven: een zeilwedstrijd de ‘TransManche’ de l’Aber Wrac’h en ‘Horizons Open Sea Festival’; een Technofeest: muziek alom. Helaas krijgen we ’s nachts tot 2x toe ongenode gasten aan boord; ze klimmen zo de ladder op! De 2e nacht halen we de ladder maar in en voelen we ons veiliger ☹.
Eugen Gorean uit Moldavië legt onze Minor, samen met haar buurvrouw de Mah-Oti, op de kant vast in een prachtige aquarel.
En na 18 nachten ligt de Minor weer in het water te schommelen aan haar lijnen zoals een zeilboot betaamt en hoeven we ’s nachts niet meer ‘op de puts’, wat een luxe!
Kunnen we deze fase weer achter ons laten en bijschrijven in de annalen van de Minor zoals La Gomera (kapotte stuivers vervangen in aanloop naar de ARC 2010) en Trinidad (1,5 mnd op de kant geleefd om de romp te laten schilderen 2011). Ja… het woord ‘ervaring’ komt ook van ‘veel varen’. We gaan vandaag meteen door: de bocht om naar Camaret sur mer, vlak bij Brest. Morgen waait het hard.
