syMinor

Lissabon; Torre de Belem

We halen ons anker op in Cascais en motoren rustig de 10 mijl naar Lissabon, de Taag op in bewolkt, maar droog weer.We meren af in Doca Alcantares de 2^e Marina na de Ponte 25 de Abril. Het is een veilige maar saaie haven; ‘alle’ passanten zijn de hort op, zo ook wij.Nog wel veel geluid van het verkeer (auto’s en treinen) over de brug; het wegdek ‘zingt’ a.h.w. Dat moet in de 1^e Marina na de brug nog veel erger zijn. Wat ook ‘zingt’ is het geluid van onze buren op de hoek in een grote catamaran; zij bouwen een feestje tot diep in de kleine uurtjes en ik doe, letterlijk, geen oog dicht. Zo wel mijn lief; hij slaapt door alle reuring heen!?

De prachtige stad maakt, gelukkig, alles goed. We laten ons, zoals in 2010, met tram 28 naar het Alfama District brengen de berg op en bezoeken Castelo Sao Jorge. We wandelen terug naar beneden en genieten van de vele mooie Miradouro’s met uitzicht op de Taag en de Se. Beneden in de stad wandelen we door de toeristische en luxe winkelstraten en vindt mijn high heels daags erop op een heel andere, onverwachte, plek 😊. We lopen door de Rosse buurt Rua Nova di Cavalho en de bijbehorende Pink Street. We bezoeken de Mercado da Ribeira en de Time Out Market. We gaan met de bus naar het Museu Calouste Gulberkian, buiten het drukke centrum van de stad. Hier huist de collectie van de puissant rijke ‘Mr. Five Percent’; de oprichter van diverse oliemaatschappijen o.a. Shell. Hij is tevens mecenas en persoonlijke vriend van René Lalique. Bekend om zijn juwelen in Art Nouveau stijl. Weer terug met de bus: Onder de Ponte 25 de Abril bevind zich de hippe, trendy LX Factory. Een opgepimpte oud industriële omgeving met vele art winkeltjes en eettentjes. We eten er heerlijk Asian-Peruvian Fusion.

Mijn plan om ook nog een keer Sintra aan te doen (Palacio da Pena) met een herkansing voor waardering skippen we bij nader inzien; de reis met OV is toch wel lang. Ik had Station Rossio niet ingecalculeerd, hihi. Dan maar naar de Pingo Doce; de AH van Portugal en vers boodschappen inslaan en de lijnen los.

 

 

 

 

 

 

Het is de komende dagen rustig zonnig weer met amper wind; totale blakte dus ☹ Wachten op wind heeft niet zoveel zin, dan liggen we hier zeker nog 1 week. We gaan dus dieselen en motorzeilen, waar kan. Niet in één rechte lijn naar Sines. We gaan langs de kust om in ondieper water te blijven < 30 m. hetgeen ook niet altijd lukt. Dit om evt. ontmoetingen met een school orka’s te vermijden. Er is beroering in de zeilerswereld rondom het Iberische schiereiland. In Sines is 1 zeilboot zelfs gezonken door hun, tot nu toe, onverklaarbare gedrag; zij ‘bijten’ aan het roer. De 5 opvarenden zijn gered. We houden de site bij van de CA/ Cruising Association, zij registreren alle ontmoetingen en vaarbewegingen. We zijn alert, maar laten ons ook niet gek maken met allerlei ruis.

De haven van Sesimbra is vol en we gaan er voor anker. Bij anker op gaan hebben we, net zoals in Noorwegen, een rots opgepikt. Daar waarschuwde een zeiler ons met: ‘ Don’t take our country’ 😊  In Sines blijven we ook slechts 1 nachtje liggen, beide plaatsjes spreken ons nou niet echt aan. We gaan door naar het zuiden naar de Algarve!

 

Voorbij de Cabo de Sao Vincente kunnen we eindelijk zeil zetten 😊 en zijn we in de Algarve (Al-Gharb/ ‘The West’) beland. Hier zijn we met de Minor nog niet eerder geweest!

We zeilen nog 20 mijl voor we ons anker uitgooien in de baai voor Lagos. We moeten nog eten en morgen op ons gemak de haven in.