syMinor

Oslo

We passeren de grens met Noorwegen en varen nu het Oslofjord in, het wordt moteren bij een NO 8 kn; het is bewolkt en later zonnig weer. Morgen weer 20 kn. voorspelt. Het is er niet druk v.w.b. scheepvaartverkeer; enkele ferry’s passeren ons dwars. We meren af bij Drøbak aan de noordzijde van de Drøbak Enge. Dat het er zo rustig was had ons moeten alarmeren; we hadden het ook wel gelezen, maar…onze Noorse buren in Fjällbacka adviseerde dit ons en dachten valt wel mee. We krijgen regen en wind en de golfslag dendert rechtstreeks de haven in; dat wordt een onrustige nacht. Ondertussen blijken ook de 2 aanwezige drogers stuk en…ons beddengoed is reeds gewassen. De Minor veranderd in een uitdragerij.

 

Daags erna bereiken we ons doel: Oslo en er is plaats voor ons in Aker- Brygge. De historische scheepswerf Akers Mekaniske Versted, gesloten in 1982, was hier gesitueerd. Pakhuizen zijn gerestaureerd en de wijk is getransformeerd in een hip & trendy shopping area, amusement, appartementen en de grootste concentratie aan restaurants van de stad (o.a. Lofoten Fiskerestaurant & The Salmon) Oud en nieuw in harmonie met zicht op de haven en het Oslofjord.

Direct aansluitend ligt westelijk Tjukholmen, vroeger berucht, nu aantrekkelijk met moderne kunst, exclusieve galeries, architectuur en stadstranden. Het Astrup Fearnley Museet, een particulier kunstmuseum in de vorm van een boot (cruiseboot dan??) ontworpen door architect Renzo Piano ligt er en wordt omgeven door een prachtig beeldenpark. Tjuvtitten (letterlijk: een kijkje) een glazen toren 54 m. hoog is helaas, nu niet, in bedrijf.

We kopen een Oslo-pas en sjouwen, 4 dagen, wat af langs de diverse highlights van Oslo.

Allereerst het westelijk centrum van Oslo. Nasjonal Museet, Nobel Peace Center, Konserthus, het Radhuset, de Karl Johans Gate van Det Kongeliger Slottettot (paleis) tot aan de  Stortiget ( het parlement) Hieraan liggen ook het National theatret en de Universitetet. Langs de Domkirke lopen we door naar de upcoming groene duurzame wijk ‘Vulkan’ en snacken we  bij de ‘Oslo Street Food’.

 

 

 

 

 

 

 

 

Met het OV gaan we naar Vigelandanlegget onderdeel van het Frognerparke: een monumentaal complex, opgebouwd uit een reusachtige verzameling van meer dan 200 figuren uit brons en steen van Gustav Vigeland, ontstaan in de jaren 1925-1943. Bijzonder en ongekend dat je de beelden mag aanraken er en zelfs op gaan zitten. Alle stadia van de mens en vele emoties zijn er gevisualiseerd. Wellicht waren mijn verwachtingen te hoog gespannen of het is de hoeveelheid bij elkaar dat het overweldigend is. Maar het is ons een beetje teveel; ‘over de top’ rococo-achtig, het ‘raakt’ ons niet.

Op loopafstand komen we bij ‘Vestre Gravlund’ en vinden we het familiegraf waar Eva is bijgezet in het voorjaar jl. We brengen haar een laatste groet en leggen er een stronkje broccoli neer namens Ad (groenteboer) & Rob en onszelf.

 

 

 

 

 

 

 

 

De regendag benutten we voor musea bezoek aan het schiereiland Bygdøy. De ferry brengt er ons in 10 min. Als zeilers is het bezoeken van het FRAM– & het Kon-Tiki museet een must.

In het FRAM-museet ligt de FRAM uit 1893.Nobelprijswinnaar Fridtjof Nansen voer hiermee naar de Noordpool en trachtte op ski’s de Noordpool te bereiken. Ook is er aandacht voor de Noord- en Zuidpool expedities van Roald Amudsen (in mindere mate en in competitie met de Britse Robert Falcon Scott 1911) en Otto Sverdrup.

Het Kon-Tiki museet toont het balsahouten vlot Kon-Tiki waarmee Thor Heyerdahl in 1947 van Peru naar Polynesië zeilde. Ook de nagebouwde Ra II, van papyrusriet, waarmee hij in 1970 van Noord Afrika naar Barbados zeilde wordt hier tentoongesteld. Weer terug lopen we nog even door naar het Astrup Fearnley Museet. Het is een groot contrast van het oude, wat oubollige komen we in de wereld van de conceptuele kunst. Zonder uitleg moeilijker te begrijpen voor ons 😊

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

De laatste dag sluiten we af met zomers zonnige temperaturen. Het Akershus Festning een middeleeuws fort uit 1298, het Operahuset en het Münch museum staan op ons programma.

Het ligt in het oostelijk centrum van Oslo in de wijk Bjørvika. Dit deel wordt gepromoot als ‘Fjord City’.

Het Operahuset, is in 2008 geopend en door architect Tarald Lundevall uitgevoerd. Het schuine dak is spectaculair met Italiaans marmer en wit graniet. Het suggereert een ijsberg uit het water opduikend. Je kunt erop lopen en het biedt fraaie uit- en vergezichten over Oslo en het Oslofjord. Het is een groot contrast met het houten interieur: een eikenhouten zgn. ‘Wave Wall’ en hoge ramen. In het water ervoor ligt ‘ She Lies’  Een object van staal en glas.

Het Münch museum ligt er direct naast en is, zo mogelijk, nog iconischer: ontworpen door architect Juan Herreros en in 2022 geopend. Het uitzicht over het hele fjord vanaf de 13^e verdieping is adembenemend. We genieten in het rooftop terras van heerlijke mosselen na.

Bezoek van het Münch museum is alleszins de moeite waard. Münch is goed in het uitdrukken van emoties. Zijn meest beroemde werk ‘de Schreeuw’ wordt hier beurtelings tentoongesteld (ter bescherming van het schilderij); als schilderij, tekening en ets.

We zijn verzadigd en onder de indruk van deze prachtig stad. We foerageren vers voedsel, draaien nog een was, tanken water en diesel en motoren op tijd het Oslofjord uit. De weinige wind die hier staat, de zgn. Solgangbris, staat kennelijk altijd tegen en wordt later op de dag noordelijk krachtiger ☹

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Voorbij de Drøbak Enge varen we een beschutte baai bij Horten in aan de westelijke zijde van het Oslofjord. Het is mooi weer en we ankeren er in beschut water achter scheren. In 1818 werd Horten een belangrijk steunpunt voor de Noorse marine, enkele restanten zijn nog zichtbaar.

Onze volgende stap is aan het Skagerrak en aan de ingang van het Larvikfjord: Stavern. De CAM-/ Colin Archer Memorial race van Lauwersoog naar Stavern is gisteren geëindigd met een barbecue en prijsuitreiking. We zien, voor het eerst, enkele NL-se zeilboten. Het is mooi ankerweer en we liggen beschut. Daags erna naar binnen in de gjestehavn voor de verwachtte regen. Die valt pas bij ons vertrek en hoe: veel en onafgebroken. Het waait een ZO 15-16 kn. met guts/ windstoten van 20 kn. en dat is de reden dat we ons erdoor werken. Nu is het bezeild en tegen westelijke wind opboksen hier is niet echt aangenaam.

In Risør liggen we te hobbelen; de marina ligt recht op de ingang van de scherenkust. Het is een klein plaatsje met witte houten huizen. We vertrekken bijtijds (6.00 uur) om de ZZW 3 Bf. wind voor te blijven en het wordt moteren bij een Z 2 Bf. Er staat een korte hoge deining tegen ☹ We kruipen dichter onder de scherenkust en dat helpt iets, maar nu is het opletten voor de talrijke visboeitjes op 100 m. diepte. Grimstad is een alleraardigst gezellig plaatsje met houten huizen. We liggen er aan de steiger afgemeerd met onze kont aan een meerboei. Onze volgende zeildag wordt er een met een gouden randje: ZO 10 kn. en zon. We zetten de furlstrøm en genieten met een grote G. We gaan voor anker bij Flekkerøy; een baaitje voor Kristiansand achter de scherenkust. Het is prachtig hier en we liggen perfect tussen vakantiehuisjes en lokale bootjes. In Kristiansand zou het onrustig liggen zijn. We genieten van een bbq aan boord in de zon en… we kunnen tot 22.00 uur buiten zitten; ongekend 😊 We leren de bakens hier steeds beter ‘te lezen’ hun kleuren rood of groen vallen niet echt op, zeker niet op afstand. Wel hun hoed; het rondje wijst naar de vaargeul.

Je kunt hier zowat de gehele kustlijn beschut achter de eilandjes doorvaren, weliswaar wel op de moter. We kiezen ervoor om op open zee te varen en zo mogelijk te zeilen. Als we de wind pal op kop krijgen richting Mandal zoeken we ons heil toch maar achter de eilandjes door. Het is er prachtig; de eilanden zijn hier begroeid met dennenbomen en er staan aardige optrekjes met vlaggenmast en botenhuis, vermoedelijk 2^e (zomer)huisjes. In Mandal aangekomen tanken we de Minor af met diesel en meren af met de 1^e regendruppels. We krijgen miezer oftewel drizzle zoals de Engelsen zeggen. Er ontstaat een weather window/ een weergaatje om van hieruit over te steken naar NL: Terschelling. We besluiten om dit te pakken en laten het Flekkefjord en Egersund, westelijker, liggen voor een andere keer. Als zeiler moet je je kansen pakken wanneer het zich voordoet en we vinden het na 9 weken reizen goed zo. We nemen afscheid van een wonderschoon landschap.

 

 

 

 

135507,