syMinor

We halen anker op en zetten koers naar het westen. Het wordt een 30 mijl lange motortocht, het grootzeil klappert en hangt lusteloos naar beneden. Het is windstil en bloedheet, we vinden met moeite een plek in de schaduw en spoelen ons af om af te koelen. Vanuit het oosten komt een loodgrijze zware lucht aanzetten met regen, er lijkt zich ook een windhoos af te tekenen. We doeken snel het grootzeil op en wachten het af. We krijgen volop regen en even, kort, wind van 30-40 knopen. We spoelen de boot schoon van binnen en buiten met zoet water. Tegen de tijd dat we Aves de Barlovento aanlopen is de lucht weer geklaard en helblauw. Zonder moeite navigeren we tussen de riffen door en ankeren aan de binnenkant zo ver mogelijk oostelijk. Iets verder weg van de vogelkolonie in de mangrovebossen hier. Deze vogelkolonie is uitbundig en beroemd om zijn Boobies, met name de witte Boobie met rode pootjes. We liggen zo niet in hun “schijtlijn” en ook niet onbelangrijk: iets verder weg van de muskieten : Het is hier rustig, in totaal liggen er 5 zeilboten.