Vrijdagavond 14 juli stappen we aan boord met de laatste tassen kleding en vers spullen. Het is zover we hebben vakantie; 4 hele weken lang.
We zijn er dit jaar aan toe. Even niets bijzonders doen en wel zien waar we uitkomen. We hebben geen haast en/of vast omschreven doel. Het enige wat we wensen is relaxen en genieten van en op de boot.
De (vroege) meivakantie was koud en winderig, niet echt zeilweer. De Minor was onze beschutting en uitvalsbasis voor museum, shoppen, wandelen, lezen en lekker eten & drinken.Daarna trad het mooie voorjaarsweer in met goede temperaturen en mooie winden 🙂 De nieuwe gordijntjes welke mijn privénaaister afgelopen winter nog gemaakt heeft bieden beschutting in de kajuit tegen de zon. We hebben gezeild, geankerd en onze kapitein Clemens aan boord gehad. Hij trof een uitgelezen weekend.
Nu zijn de gribfiles wisselend en het “kan alle kanten” op. Niet echt stabiel weer om meteen een aantal dagen door te varen. Ons is het ook goed; het “moet” niet.
‘s Zaterdags staan we rustig op en we besluiten te blijven lummelen; we zijn niet uitgerust. De Labberdaan doet Herkingen aan en samen verwelkomen we de Knut. Zij loopt nu pas haar thuishaven binnen. Zij hebben een voorjaar achter de rug met technische tegenslag en zijn nu blij dat de Knut weer vaarklaar is.
Op zondag vertrekken we op tijd en we hebben de sluis van Bru mee; deze staat open te wachten op ons. Dan gaat het verder op de motor tegen de westenwind in naar de Roompot. 16 kn. en bewolkt weer. Daar gooien we het anker uit in de Betonhaven en maken de Minor zeeklaar. Morgen naar Oostende; we hebben gebeld naar het St. Catherine’s Dock en kunnen woensdag terecht. Op naar London dus.
De tocht naar Oostende is er een van zon en windstilte. De ijzeren fok moet aan.
We wentelen ons als poezen in de zon en komen tot rust.
De RNSY/ Royal North Sea Yachtclub serveert ons wederom een heerlijk visje boven op het terras.
De volgende morgen maken we om 7.00 uur los en zetten zeil. Rond 9.00 uur kunnen we de parasailor hijsen en het gaat als een speer. We laveren tussen de geankerde olietankers door en steken hier 2x (i.v.m. de afslag naar Zeebrugge) de shipping lane over. Om 15.30 aan de overkant, in de Thamesmonding, strijken we de parasailor voordat het (te) smal wordt. We lopen hier 11 knopen en we willen het nog beheersbaar houden. Om 19.30 uur maken we langszij vast in Queenborough, 85 mijl in 12.5 uur. Niet slecht; 7 knopen gemiddeld. Mooi droog, half bewolkt, zeilweer.
We koken pasta en besluiten met onze buurtjes vannacht mee los te maken en met het ochtendtij de Thames op te varen. Na 4 uurtjes nachtrust staan we om 2.30 uur op en vertrekken op de motor. De lucht wordt mooi verlicht door lichtflitsen op afstand, deze komen ons echter opgelopen en alras barst het boven ons los; omweer met flinke stortbuien.
Onderweg doen we beiden nog een uurtje een tukje. De Thamesoever is aardig opgeknapt in de 19 jaar dat we er niet geweest zijn. Alle oude vervallen pakhuizen en wharfs zijn nu opgeknapte appartementen en de skyline van London lijkt nu eerder op NYC met moderne hoogbouw.
Om 9.30 uur liggen we voor de Thamesbrug en worden om 10.00 uur geschut in het St. Catharine’s lock. Maar goed dat we mee zijn gegaan met het ochtendtij; de schutting stopt om 20.30 uur!
‘s middags kopen we een Oyster Travel Card en kunnen we onbeperkt reizen met de tube, zoals de underground nu genoemd wordt. In onze zoektocht naar een boekje over London komen we in Selfridges & Co terecht, in Oxford Street. Een waardige tegenhanger van Harrod’s. Veel luxe en veel vrouwen in zwarte chador’s. Het Roof Restaurant and Bar valt ons echter tegen; winderig en geen mooi uitzicht over London a la ‘La Fayette’ in Parijs. We gaan thuis (op de Minor) lekker genieten van een hapje en een drankje en ons vermoeide lijf koesteren. Reizen is de beste work-out; ik heb overal spierpijn. In mijn armen van de parasailor, in mijn benen van alle metrotrappen 🙂
De volgende dag staat in het licht van Tate Modern. Het gebouw an sich is al de moeite waard; een oude energiecentrale. Met op de 10e verdieping een spectaculair uitzicht over de Thames, St. Paul’s en de nieuwe skyline van London. Ernaast staan “open” appartementen; veel glas, ruimte en (in het) zicht 🙂
Naast de vaste tentoonstelling met o.a. werken van Picasso, Mondriaan, Rothko en Andy Warhol zijn er wisselende exposities. We treffen het: er is een expositie van Giacometti. Daarnaast een van “Soul of a Nation” Art in the age of Black Power.
Er is überhaupt veel te zien en te beleven in dit grootse modern museum; super!
Via de millennium bridge lopen we terug naar de tube en doen de Waitrose aan voor vers boodschappen; een luxe supermarkt voor yuppen, naast het Dock. Hier kan ik ook mijn zeilhandschoenen laten stikken bij een zaakje ernaast 🙂
Op vrijdag gaan we naar het British museum en bewonderen we highlights en deelcollecties. Het is zo’n allesomvattende collectie; hier kun je dagen zoet brengen en dan nog heb je niet alles gezien. Mooi om die culturele rijkdommen van diverse volkeren naast elkaar te kunnen zien. De Japanse en Chinese ruimtes waren, helaas, afgesloten voor publiek nu.
We rusten uit op een Italiaans terras voor we nog “even” Harrods aandoen. Het blijft bij kijken en niet kopen 🙂 Veel luxe, maar ook wel wat “taai”.
Moe maar voldaan genieten we na in de kuip en besluiten om morgen London te verlaten. Het is weer genoeg geweest met drukte en reuring. Het weer was voor een stad prima te doen. Rond te 20 graden en de regen bleef beperkt tot buien. We hoorden de wind af en toe gieren.
Na een nacht met hoosbuien verlaten we London en spoelen met de stroom mee de Thames af. Het is “quite choppy” t.g.v. de golven welke de RIB’s trekken met hun hoge snelheid vol met toeristen 🙁 We krijgen ook hier enkele regenbuien op ons nek. De Thames is veel schoner als 19 jaar terug. Waar naartoe? De gribfiles blijven onbestendig en wisselvallig. Het is ofwel tegen de W/ SW opboksen naar het zuiden of naar het noorden gaan. Maar… over enkele dagen zal de wind uit het noorden komen. Dus ook daar kom je niet ver 🙁
Voorlopig maar eerst naar Queenborough en verder the river Medway op naar Chatham.
Erg indrukwekkend ervaren we Chatham niet; een historic dock welke we uiteindelijk besluiten niet te bezoeken voor 24 pond p.p. We blijven Hollanders he 🙂 Daarnaast een grote shopping mall met veel eettentjes, beiden van het bekende soort en “not our cup of tea”. We vluchten voor de stromende regen de kajuit in.
Daags erna zetten we zeil en meanderen de River Medway af naar de Thamesmonding. Het waait NW4 en het is bewolkt. Bij Sheerness waait het inmiddels 5/6 en we zetten het 1e rif. Met ruime wind gaan we als een speer. Als de windmeter meestentijds 30 kn.(Bf 7) laat zien zetten we rif 2. We varen inmiddels 11 kn. met high aspect en 2 riffen in het grootzeil. We maken een stormrondje i.p.v. te gijpen en koersen nu rechtstreeks naar Rasmsgate. Bij aanloop hiervan regent het 🙁 We trakteren onszelf op een heuse Italiaan in Ramsgate. Verder lijkt Ramsgate als vanouds en besluiten morgen over te steken naar de Belse kust.
Om 7.30 uur verlaten we, in een drizzle bij een NNW 3, Ramsgate. Er staat een vervelende kruiszee: the swell staat dwars op de wind. Erg senang voel ik me, ondanks een tabletje, niet. Een verkoudheid doet er ook geen goed aan. De wind is ook guur koud. Het wordt uitzitten deze rit en meer als een NNW 3 resp.4 (even 5) kunnen we er niet van maken. We zijn het zat en lopen Nieuwpoort aan. Na 1 weekje Engeland weer terug aan de vaste wal.
Na 1 weekje dus terug in La Belgique met “alle geneugtes van het leven voor de smaakpapillen”. De schipper pakt de fietsjes onder het bed uit (en ze blijven er nu eens onder uit) en we gaan op stap.
We volgen de Kunstroute in Nieuwpoort en bezoeken een expositie van Willem Vermandere in de OLV kerk. We fietsen naar Nieuwpoort-Bad en langs de IJzer.
Met een SW 6 gaan we op de fok verder naar Oostende. De zee is leeg zo zonder andere zeiljachtjes, het is bewolkt, maar droog.
In Oostende maken we van de regendag een nuttige was- en poetsdag. De draken gaan desondanks hun wedstrijd wel varen. We spotten een heuse “Dalton” draak 🙂
Daags erna staat er een straffe wind (dikke W 6) en fietsen we naar het Spillaerthuis voor zijn expositie “Tussen eb eb vloed”. Blijkt dat we veel te ver gefietst hebben; deze is aan de Koningin Astridlaan. Op loopafstand dus 🙂
Tijdens ons happy hour kletsen we gezellig bij met de Bodyguard.
Om Breskens aan te doen, staan we bijtijds op om het ochtendtij mee te hebben. Er staat een lichte SW 3 en we zijn gemakzuchtig; we laten het bij moterzeilen.
In Bresjes zelf bezoeken we mijn oudste broer en zijn vrouw om gezellig bij te kletsen onder het genot van een hapje en een drankje.
Na een weekje Belse kust besluiten we Antwerpen aan te doen. Het, voor ons nieuwe, MAS museum willen we graag bezoeken. Dit is in 2011 geopend en we zijn niet meer in Antwerpen geweest na onze reis. Het tij loopt of héél vroeg of laat de Schelde in; dus we gaan pas los rond 13.30 uur. Het is zonnig, half bewolkt en het is moteren tegen de wind in.
We besluiten om nu eens naar het Willemsdok te gaan en niet naar het ons bekende Sint Anneke aan de linkeroever. We missen dan wel de mooie voetgangerstunnel met haar mooie houten roltrappen in art deco stijl. Maar liggen wel veel centraler en het hele havengebied heeft een giga update gehad. Alle gebouwen zijn gerestaureerd en het is helemaal trendy geworden.
De schipper zoekt in de boordcomputer naar ons (unieke) FD nummer, want dat moet je daar wel hebben om geschut te worden. We komen nog ruim in het licht aan (21.15 uur) maar voordat we geschut worden in de Royersluis is het donker en de Siberiebrug draait nog wel voor ons, maar aan de Londenbrug kan hij niet meer beginnen; zijn dienst zit er bijna op (23.00 uur).
Het verlichtte Havenhuis van de Brits-Iraanse architect Zaha Hadid is supergaaf: Een schip en/of een diamand waakt over de haven. Het is de hoofdzetel van het Antwerps havenbedrijf en.. nu gestrand voor de Londenbrug dus 🙁 De brugbediening is nog op afstand. Later zien we dat deze nog vervangen gaat worden.
Daags erna mogen we door en krijgen een supermooie ligplek recht voor het MAS/ Museum aan de stroom op ‘t Eilandje. Na het zuur nu het zoet dus 🙂
We vallen met onze neus in de boter. Het is woensdag 2 aug: de Na -Tour Derny Criterium vindt plaats. Een wielerwedstrijd over de kasseien van de Antwerpse binnenstad rond het pittoreske „’t Eilandje“.
Er wordt hiervoor driftig voor gepoetst: eerst wordt door de jachtclub de rotzooi uit het water gevist en daarna is het de beurt aan de gemeentelijke schoonmaak om nieuwe rotzooi van de kasseien…het weer het water in te vegen 🙂
We kopen in het historisch centrum een 48 uur City Card en crossen met de fiets door d’un Anvers: We fietsen over ‘t Eilandje en door het Schipperskwartier. De straat met de toepasselijke naam “de Vingerling” is DE rosse buurt en kent meer raamprostitutie als in A’dam, ook ’s morgens vroeg al om 9.00 uur. We ontdekken het Sint Felix pakhuis en de bijzondere vitrines van slager Millevaches, met heerlijke preparé en vlees.
We bezoeken het MAS, de OLV Kathedraal met exposities van Rubens en Quinten Metsijs, het mooie beeld van Nello & Patrache ervoor en het Red Star Line Museum,
We drinken koffie in de foyer van de neoclassistische Bourlaschouwburg, nutiggen een pintje op de Groenmarkt en onderwijl zien we een (film?) opname met tram en vele figuranten.
We shoppen in het St. Andrieskwartier en in en rond de Huidevettterstraat.
We eten & drinken bij een Italiaan en samen met Tracy (dit dankzij Facebook) bij Món (welke zijn vlees betrekt van slagerij Millevaches); we praten heerlijk bij en na van een heftige intensief voorjaar.
De laatste week hopen we door te brengen in Zeeland met wat zomersweer, We hebben bbq -vlees gekocht bij Millesvaches. We moteren naar Hansweert en leggen de Minor vast aan de binnenzijde van het remmingswerk. Het bbq-vlees laten we liggen tot morgen; het is nu reeds te fris buiten en het begint te regenen.
Er komen 2 mooie zonnige dagen en gaan voor anker bij Annaland. Daar kan de bbq aan en kijken we naar de finale van het EK Vrouwenvoetbal. “Onze” Leeuwinnen worden kampioen; hulde !!! Op maandag verrassen Ad & Rob ons met onverwacht bezoek; we kletsen gezellig bij onder het genot van een hapje en een drankje.
Daags erna regent het ouwe wijven. We bellen Joost; reserveren een ligplaats en tafeltje en moteren naar Ouddorp. We gaan onszelf feteren.
Ook hier pakken we de fietsjes en verkennen de kop van Goeree. Dit is nieuw voor ons; we bekijken Zeeland altijd vanaf het water. We genieten van de natuur en het is een mooie zonnige dag. Met de wind in de rug is het lekker fietsen.
Van hieruit zeilen we terug naar onze thuishaven, Herkingen. Maken schoon schip praten bij en over eenieders vakantie, onder het genot van een hapje en een drankje en dan is onze vakantie alweer voorbij. Ondanks het wisselvallige weer zijn we tevreden en uitgerust. Het is meer een Bourgondische culturele stedentrip geworden by boat en met onze fietsjes hebben we getracht onze, ingenomen, calorien te verbranden.
Fact & Figures
Afstand afgelegd 508 mijl, motoruren 56,9 hr, ca 40% gezeild.