Even op vakantie in Nederland
Wat was het heerlijk om weer even in Nederland te zijn en iedereen weer live te voelen en vast te pakken! Dat kun je met e-mail en skype niet vervangen.
De vlucht vanuit Port of Spain verliep via Barbados en London (Gatwick) en zoals gepland, landden we na 19 uur reizen op Schiphol.
We werden hartelijk ontvangen bij Ad en Rob, ons vertrouwde opvangadres in Eindhoven en we mochten deze als uitvalsbasis gebruiken voor een druk programma van socialisen en de noodzakelijke afspraken en controles bij de tandarts, mondhygiëniste enz.
`
We hadden de vakantieperiode zo gepland dat we een aantal bijzondere feestjes konden bijwonen: de 50e verjaardag van onze zwager Jaco, de verjaardag en het feest van mijn broer Clemens en de afscheidsrede van een andere broer, Jan, aan de Radboud Universiteit in Nijmegen.
We hebben onze visa voor de V.S. binnen. Wat zijn ze angstig, op het paranoia af, voor mogelijke explosieven en evt. ontregelingen. Je mag geen enkele elektronica meenemen (gsm, pda, fototoestel) en ze zijn daarbij redelijk intimiderend. Je begint je af te vragen of je zo wel naar de V.S wilt gaan?
We zijn op vakantie geweest bij Ma Kleijn en wisten niet dat het Liberty museum in Overloon zo indrukwekkend was. Was er in mijn vroege jeugd geweest, dus al heel!! lang geleden.
Terwijl ik heb genoten van een fietsweekje Zeeuws Vlaanderen met Clemens en Mieke (wat is het mooi in NL en wat is het lang licht!), heeft Tjebbe heeft het houtwerk buiten van ons huis geschilderd. Het trof dat we beiden mooi weer hadden, die (ene) week.
Tussen alle borrels en etentjes door (we zijn elk 2 kg. aangekomen) hebben we inkopen gedaan t.b.v. de boot: Scharnieren t.b.v. de raampjes, nieuwe Epirb i.v.m. verlopen datum, extra patronen zwemvesten, nieuwe bootkussentjes, extra dekbedovertrekken, lakens, kleding, 3000 (e)boeken, 120 Gb Dvd’s en een korte golf radio van broer Han meegekregen. Het valt ons op hoe snel je informatie en je bestelling binnen hebt en een keur aan keuze voor alles. Uiteindelijk betalen we 17 kg. overgewicht.
We stappen nog een weekend aan boord van de nieuwe Aveline, om het bootleven niet af te leren en genieten van een vlak Grevelingenmeer en de gezelligheid in “Harken” en dan is de maand alweer om.
De terugreis verloopt voorspoedig, zonder vertraging, en 14 uur later staan we weer in POS/ Port of Spain. We moesten 2x overgewicht bijbetalen op Schiphol 90.- euro (17 kg) en nogmaals op Barbados 80 US$. Jammer van de 2e keer bijbetalen in Barbados t.g.v. overgewicht, ze hadden gezegd dat de bagage doorgelabeld was t/m Trinidad, maar het bleek niet zo te zijn, het zij zo. We hadden perfecte stoelen, bij de nooduitgang en dus voldoende beenruimte, tijdens de vlucht naar Barbados.
Trinidad blijkt een “State van Emergency” afgekondigd te hebben en dat houdt in dat er een avondklok is van 21.00 u tot 5.00 u ’s ochtends. Dit i.v.m. een drugsgang welke zondag 21 aug. huis gehouden heeft; er zijn 11 moorden gepleegd in 48 uur. Er zijn veel mensen opgepakt en vastgezet (~ 120??). De politie is hier niet altijd betrouwbaar/ kan corrupt zijn (was al). Ze willen de avondklok de komende week verder gaan verruimen t.b.v. het normale horecaleven en -inkomsten. De werf is zoals altijd bewaakt en nu ook afgesloten. Het restaurant op de werf is na 18.00 uur dicht, om ook het personeel op tijd naar huis te laten gaan. Er ontstaan enorme files op de weg hierdoor. Het lijkt erop dat je wel gewoon boodschappen kunt doen en met het lokale busje mee kunt naar bijv. de shopping mall. Alleen bepaalde plaatsen in POS/ Port of Spain moet je mijden (maar dat was al). Wel apart dat je er in NL. niets van meekrijgt. We werden opgehaald door Riki, een medewerker van Powerboats en informele taxi met een pick up truck, na een sms-je. We hadden geluk dat we om 18.20 uur landen, anders hadden we bij het vliegveld/ de politie toestemming moeten krijgen om thuis te komen.
Trinidad Time:
When Trinis are ready to work, they work. However, they do not think that work is the better part of life. They love family and friends and they see rushing and stress as unnecessary. If you bring pressure to get your job done, you will find yourself meeting strong resistance and you will lose favor. The job can meet a time schedule; however, it has to be a Trini time schedule right from the outset. Such a schedule takes into account holidays, rain, sick days, birthdays, potential funerals and a long list of other commitments that a Trini may have. Aldus een citaat uit de Yachtsmen Guide to Trinidad van Frank Virgintino. Dit lijkt ook zo op te gaan v.w.b. inkomsten/ geld: het geld gaat meteen/ eerst op en ze leggen hier geen reserves/ spaargeld aan voor “in case if……”. Je kunt je afvragen wie hier het slimste is: onze westerse lifestyle of die van de Trini’s. Het is maar hoe je het bekijkt.
De boot is verplaatst i.v.m. mopperen van de aangrenzende boten over stof van het schuren van het onderwaterschip. Verder is er in de 4 weken amper iets gebeurd; blijkt toch zo te zijn dat je er zelf bij moet zijn, anders gebeurt er hier niets. De schipper is meteen “aan enkele touwtjes gaan trekken” en hopelijk komt er deze week garen op de klos. ‘s Ochtends zijn we een halve dag kwijt aan immigration en customs, ook al waren we bij aankomst goed door de douane gekomen. Het hoort bij de procedure met een boot. Onze toegang is verlengd met een stempel in de pas, deze staat nu op eind nov. (ik hoop wel eerder weg te zijn hier).
De boot is van binnen keurig schoon gebleven; geen schimmel en/of beestjes. De spullen worden uitgepakt en we gaan op tijd naar bed; de vermoeidheid slaat toe mede door de vochtige warmte, dit is weer wennen. Toch zijn we weer blij terug te zijn op onze eigen stek. Het was heerlijk om de accu weer op te laden in NL, maar ook wel vermoeiend. We zijn nu ook weer tevreden om bij het bootje te zijn en krijgen ook weer zin om het vervolg van de nieuwe route te maken.
Ja een nieuwe route dus; ons “voorgenomen besluit” is nu een definitief besluit geworden en dat voelt goed. Dit houdt in dat we een “groot rondje Carieb” gaan maken, we gaan van hieruit terug naar Grenada en zeilen via de offshore eilanden van Venezuela naar Bonaire. Na de ABC eilanden zetten we koers naar het noorden om via een route van (nog nader in te vullen) Puerto Rico, Dominicaanse Republique, Cuba, de Bahama’s, (een stukje van) de Inter Coastal Waterways (V.S.) en dan de Atlantic weer over te steken, terug naar Europa/ NL. Ook een mooie trip (denken wij).
