syMinor

Voorbereidingen gedurende de 1^e periode thuis zonder werk en in aanloop naar het vertrek.

Terugkijkend nu na 2 maanden thuis te zijn, zonder werk in aanloop naar het vertrek wat we begin mei gepland hebben, is er toch wel het een en ander gebeurd zowel fysiek als mentaal.

Aanvankelijk was het nog of we samen een lange (ongekende) kerstvakantie hadden. Op het werk hebben we beiden op een leuke en goede manier afscheid genomen. Vele lieve woordjes, kaartjes, attenties, gelukwensen enz. Ik kreeg zelfs 2 kerstbomen: één opblaasbare welke we mee kunnen nemen voor op de boot voor het volgend jaar!

Feestdagen:

De feestdagen hebben we in kunnen vullen op onze traditionele wijze met familie en vrienden. We hebben ervan genoten om nog een laatste keer het kerstdiner voor de familie te maken in ons huis en te gast mogen zijn bij onze beste vrienden. Ook is er een zweem van weemoed wat we volgend jaar gaan missen. Wat doen we hun en ons toch aan, waar gaan we (vrijwillig) aan beginnen. We troosten ons met de gedachte dat we volgend jaar wel een creatieve variant gaan vinden met elkaar.

We maken een mooie sneeuwwandeling van Olland naar Liempde en kijken met “nieuwe’ ogen naar de omgeving. Waarom doen we dit pas nu op de valreep voor ons vertrek? We nemen daar normaliter de tijd niet voor.

De website komt in deze periode in de lucht, mede dankzij de ondersteuning van Tobias. Tobias nogmaals hartelijk dank. Zo zie je soms wordt je toch (te) oud voor zaken.

Ja, en dan is het dus 4 januari 2010; iedereen pakt het normale ritme weer op; naar het werk en/of school en wij? Wat doen wij? Er ontstaat een knoop in mijn buik.

We starten met structuur aan te brengen, maken een planning en delen elkaars digitale agenda om afspraken inzichtelijk te houden. Ons nieuwe gezamenlijke project is gestart en ik werp me op als “ personal assistent” voor Tjebbe waarbij ik (ongevraagd) praat en plan. De mannelijke en vrouwelijke gedragsrollen worden wel weer duidelijk hiermee.

Winter:

Het is een ongekende winterse periode met veel sneeuw en vorst. De boot ligt op de kant onder een dekzeil waar het koud en ongezellig is. Het beeld van “het bootje” in een andere fase klaar voor vertrek is nog erg onwezenlijk en ver weg. Ik heb respect voor het volhardend vermogen van Tjebbe om daar toch maar te gaan klussen; het zijn niet de meest enthousiasmerende omstandigheden zonder buitenlicht en aangename temperaturen.  Gelukkig vallen we niet onder de ARBO wetgeving anders zou die er nog wel een stokje voor steken. De boot ziet er van binnen nu “niet” uit. Het is een ontmanteling van de Minor uit betere tijden. De dieseltank ligt thuis al een aantal weken onder de carport voor…. (weet ik eigenlijk niet meer, jawel de schroefaskoker moest vernieuwd afgedicht worden). De deurtjes van de kastjes liggen ook al langer thuis om te lakken, maar de temperatuur maakt dat deze klus nog even opgeschort wordt.

                 

Huis opschonen:

In tussentijd heb ik Tjebbe zoveel mogelijk bewogen om nu alvast thuis maar het een en ander mee op te schonen. Onder het motto van “het kan maar vast gebeurd zijn, dan hoeft dat later niet meer en dan heb je geen tijd meer hiervoor”. Ik moet zeggen het is ook aardig gelukt; het hele huis is doorgelopen op spullen welke gaan vastzitten en klitten in een huis. We wonen inmiddels hier alweer 12 jaar en wat er dan al niet aangroeit in die tijd! De zolder, garage, studeerkamer en de inhoud van de kasten zijn schoon. Wat geeft dat een ruimte! En “bye the way” passeert ons leven de revue op vele fronten. Studies, na- en bijscholingen, verschillende banen, projecten, familiegebeurtenissen, mijlpalen, life-events. Dit aan de hand van oude foto’s, papieren, rekeningen, enz. Het betekent ook dat je zaken afrond doordat je tijd neemt voor reflectie. Het fenomeen loslaten vanuit de boeddhistische levenswijze komt naar boven. Ik heb de kringloopwinkel in Rooi ontdekt en ben een wekelijks vaste bezoeker geworden van het oud papier inzamelpunt in het buurtschap Oud Rijsingen. Op zolder is een hoek ingericht voor zaken welke mogelijk aantrekkelijk zijn voor neefjes/ nichtjes en of anderen.

Aankopen:

Tussen alle bedrijven door surft Tjebbe op het internet en belt met diverse bedrijven. Hij is de specificaties van materialen aan het uitpluizen en aan het vergelijken ten behoeve van de bestellingen. Maar goed dat we dat op tijd doen want er blijkt sprake te zijn van enige levertijd. We rijden kris kras door Nederland van Kniest naar Correct Marine, de Kok watersport, Lochem, Nieuw Vennep en ook over de grens naar Dusseldorf (Die Boot) Het komt goed uit dat we niet meer werken en thuis zijn voor alle bezorgers van UPS, TNT post enz. Goed? Nou ja het is wel erg eenzijdig v.w.b. de richting van het geldverkeer, het vliegt eruit nu.

Wat is er zoal besteld?

• RVS beugel laten maken ten behoeve van zonnepanelen en antennes
• Zonnepanelen (2)
• Gasfornuis, Force 10
• Elektrische ankerlier
• Watermaker
• Windgenerator
• Iridiumtelefoon
• Fanloze pc

Wat is er zoal gebeurd?

• Gasbun vergroot
• Zeebrief geregeld
• Papieren zaken als identiteitsbewijs, notaris, belastingaangifte 2009
• Documenten gescand t.b.v. de reis
• Muziek geript van onszelf en derden (waarvoor onze dank) t.b.v. de Ipod
• Wensenlijst gemaakt t.b.v. boeken en inhoud van ons E-book.
• Oude videobanden gedigitaliseerd t.b.v. archivering

Taal:

En last but not least! We zijn gestart met een cursus versneld Spaans bij de Volksuniversiteit in Den Bosch. Oef… Dat valt niet meer mee; onze mondmotoriek wordt aardig getraind, we vallen over onze eigen tong. Het is woordjes stampen, werkwoorden vervoegen, grammatica en vreemde leestekens voor ons

á é í ó ú ñ  ¿ ? ¡ !

Leuk is wel de kennismaking met het interactieve studeren m.b.v. internet.

Ook het sociale leven in de vorm van bezoekjes borrels en etentjes is deze periode bewuster opgepakt; het wordt allemaal “de laatste keer”. Al met al kan ik zeggen dat we het ritme gevonden hebben om samen thuis te zijn. We zitten wel met smart te wachten op beter weer om aan de boot te klussen zowel qua temperatuur als zonlicht voor de psychologische ondersteuning. Het vertrek lijkt nog onwezenlijk ver weg….maar dan is de RVS beugel klaar! Hij oogt veel te groot in de werkplaats, maar het is een psychologische mijlpaal. Mijn ervaring is dat thuis zijn zonder werk en geen vooruitzicht hebben op de toekomst zou te weinig input geven voor de geest. Vandaar dat ik gesolliciteerd heb bij de schipper en aangenomen ben als manusje voor alles om als 3^e en 4^e handje mee te mogen werken aan de boot. Komt mijn overall toch weer van pas!