De haven van de RCNC/ Real Club Nautico Coruna in A Coruna is vol; er kan geen boot meer bij. Nieuwe passanten worden doorverwezen naar Marina Coruna; net achter het breakwater. De Gribfiles geven zware depressies aan voor de kust en in de Golf van Biskaje. Hierbinnen waait het 3 dagen hard (30 kn.); de wind fluit en giert door het want, de Minor maakt slagzij in haar box en de regen klettert op het dek. We hebben de kuiptent opgezet om de ingang te vrijwaren voor de regen. Mijn schipper maakt 2x de gang richting de derde haven (Marina Seca) in A Coruna. De 2e maal pakt hij maar een fietsje onder het bed uit; de automaterialen handel is toch zo’n 5 km verderop. De leuver is hier niet, zonder te bestellen verkrijgbaar en de importeur in Spanje is met vakantie. Dus hij maakt hem zodat hij (hopelijk) houdt tot thuiskomst. De regelaar vervangen lukt tot 2x toe niet; er blijkt ‘iets’ (in de dynamo; de pluspool bij de diodes) los te zitten, waardoor hij doorbrandt ☹. Als dat verholpen is wordt de oude teruggeplaatst. Ik draai hier onze was (2x) en dat kost tijd; de droger is een oude condens droger en doet er 2,45 uur over per machine en dan nog moet ik alles in de boot ‘even’ uithangen! Zoals je ziet kost je dat een hele dag, maar dat zijn we gewend, anders als thuis hè ?. We werken de website bij en zien een weergaatje vanaf zondag; dan heeft de deining ook een dag de tijd om uit te dempen. Het grote gros kan hier niet op wachten en vertrekt zaterdag al. Ik zwaai ze met genoegen uit (zij liever als ik in die swell) en kook alvast een grote pan pasta in voren. We gaan voor de laatste dag Spanje nog lekker tapas eten.
Dag 1.
Nog even diesel afgetankt in de andere Marina (Marina Coruna) en zeil gezet achter het breakwater en dan gaan we naar buiten. Aanvankelijk is het variabel en motoren we door de swell heen. Het grootzeil gaat weer naar beneden, want alles klapt en doet en gaat alleen maar kapot zo. Als we in dieper vaarwater komen (> 100 m.) hebben we minder last van de swell. We zien een hele armada van zeilboten achter ons aankomen. We zetten zeil bij een ZW 4 tot 5 Bf. en in de, enkele, regenbuien loopt de wind op tot 24 kn.
We varen goed door; de wind draait meer naar WNW en loopt op tot 24 kn. Onder flinke helling varen we half tot aan de wind. Om 18.00 uur zetten we ons 1e rif; de Minor maakt flinke schuivers in de golven.
Om 3.00 uur, met wisseling van de wacht, zetten we een 2e rif. Ik heb 2x een flinke bak water dwars over de Minor en in de kuip gehad. Werd wel verrast, de 2 binnen raampjes in de kuip stonden nog open i.v.m. de warmte binnen en ik was, gelukkig, net even binnen. Buiten is het koud en zit ik op ‘ons bankje’ in de ingang beschut onder de buiskap.
Het is bijna volle maan en er is goed zicht bij deze bewolking, er zijn slechts boten op afstand. Ik vermaak me met mijn e-reader en luister een podcast van ‘Zomergasten’; speciaal bewaard: 3 uur past precies in één wacht ?
Afgelegde afstand in 24 uur is 161 Nm.
Dag 2.
De douche ’s ochtends is een hele exercitie onder helling. Desondanks we blijven het doen; we knappen er altijd erg van op. Mijn fitbit registreert een trainingsscore voor 27 min. sport om 2.33 uur (kajuittrap droog dweilen) en 28 min. run om 11.54 uur (douchen en aankleden). Goed verdiend hihi. Het 2e rif gaat eruit bij de koffie en we doen om beurten nog een powernap.
Het is zonnig en we zeilen halve wind, SOG 7 kn. Mijn schipper verlegt de koers door de Raz du Sein; hij berekent dat we gunstig uit moeten komen met de stroming daar.
Het 1e rif gaat eruit in de namiddag, het waait 13-14 kn. Ondertussen hebben we weer last van de, hardnekkige, lekkage in de kast van de natte cel; weer een winterklus en de waterpomp lekt wat druppels koelwater. Het risico is dat daardoor de motor warm kan worden; dit gebeurt (gelukkig) niet.
We hebben een rustige nacht en (motor)zeilen met een WSW 3 Bf. We zetten de motor bij om de snelheid op 5-6 kn. SOG te houden. Dit onder een bewolkte donkere hemel. Richting Frankrijk, bij de ‘Canyon de Penmarc’h’ verminderd de waterdiepte van 2260 m. naar 235 m. Het is de scheidslijn van het ‘Continentaal Plat’. Hier beduidend meer drukte van de visserij en scheepvaart.
Afgelegde afstand in 24 uur is 143 Nm.
Dag 3.
Het is rustig (motor)zeilen op een vlakke zee. Zit ik ’s ochtend rustig binnen achter de boord-pc aan mijn verslag te werken, kijk ik ‘even’ buiten en schrik ik van een visser welke dichtbij vol op ramkoers ligt. Geen AIS dus en wel recht op zijn visboeitje af wat aan bakboord naast mij ligt. Vlug afgevallen en met schrik in de benen maar weer netjes buiten blijven zitten; oef. Blijven opletten dus! Vraag me af wat hij werkelijk gedaan zou hebben?
Mijn schipper gaat nog net voor de Raz du Sein onder de douche en geeft aan dat de douche vrij is voor mijn beurt. Ik ben blij dat ik zeg dat ik die 5 mijl wel even wacht en de ‘Raz du Sein” wil zien. We motorzeilen met 10 kn. wind en stroom mee en binnen no time zitten we in één grote klotsenbak! Er lijkt een onderstroom van golven vanuit NW te komen. We varen gelijktijdig met een ander zeilschip de Raz in en moeten elkaar toch wel ‘even wat ruimte’ geven. Gelukkig duurt dit spektakel slechts een kwartiertje en dan is de zee weer rustig. Kan me nu beter voorstellen hoe die golven hier zo op kunnen bouwen en denk aan de spectaculaire vuurtorenfoto’s van Philip Plisson, DE peintre de la Marine.
Hierna is het een klein stukje door naar Camaret sur mer, een plaatsje en Marina aan de ‘Avant Goulet de Brest’. We liggen om 15.00 uur veilig vast aan de steiger. Tijd om de Minor te ontzouten en schoon schip te maken. Wat zijn er toch veel scheepsuitdrukkingen in de taal ?.
Totaal afgelegde afstand 161+143+36=340 Nm in 54 uur = 6.3 Nm/hr. Totaal motor uren = 10,24 hr.
